Νομίζω ότι όταν έχεις διαβεί τον Ρουβίκωνα δεν έχεις
δυνατότητα επιστροφής. Η διαπραγμάτευση με την τρόϊκα ήταν σκληρή, οφείλονται
πολλά στην στάση και τους χειρισμούς της Δημοκρατικής Αριστεράς και αυτό
καταγράφηκε. Σήμερα νομίζω ότι μπορεί να γίνει ένας έντιμος συμβιβασμός, μετά
τις υπαναχωρήσεις και των δανειστών μας και η Δημοκρατική Αριστερά να είναι
παρούσα με θετική ψήφο σε όλα τα μέτρα. Το πιο εύκολο είναι να απέχει ή να τα
καταψηφίσει και να πει καλώς σας βρήκα στους λεγόμενους «αντιμνημονιακούς». Οι οποίοι
βέβαια «αντιμνημονιακοί», δεν έχουν κάποια άλλη εναλλακτική πρόταση. Εκτός ίσως
απ’αυτούς που μιλάνε για αποχώρηση από το ευρώ και από την Ευρωπαϊκή Ένωση,
δηλαδή το ΚΚΕ. Γιατί όλοι οι άλλοι (ΣΥΡΙΖΑ, Καμμένος) αν βγάλουμε τις διάφορες
κορώνες που στολίζουν το λόγο τους, θεωρούν
την παραμονή μας στην ευρωζώνη ως μονόδρομο και προτείνουν και αυτοί
επαναδιαπραγμάτευση με τους δανειστές μας. Δηλαδή αυτό που κάνει και η σημερινή Κυβέρνηση. Απλά
λένε ότι αυτοί θα είναι πιο σκληροί διαπραγματευτές. Δεν ξέρω βέβαια πως το
εννοούν αυτό το σκληροί διαπραγματευτές, π.χ. θα χτυπάνε το χέρι στο τραπέζι
(;), θα απαγάγουν τη Μέρκελ (;) ή δεν ξέρω τι άλλο θα σκεφτούν. Γιατί
ουσιαστικά η πρότασή τους εμπεριέχει τον εξής απλοϊκό εκβιασμό. Μια έξοδος της
χώρας από τη ζώνη του ευρώ θα επιφέρει τρομακτικές συνέπειες στις χώρες της
Ευρωζώνης. Και μάλιστα επικαλούνται και δηλώσεις επισήμων εκπροσώπων της ΕΕ, οι
οποίοι πραγματικά αναγνωρίζουν ότι οι συνέπειες μιας Greek exit
είναι άγνωστες και πρέπει η Ελλάδα να
παραμείνει στο ευρώ. Οπότε εμείς οι έξυπνοι Έλληνες μπορούμε να τους πατήσουμε
στον κάλο, βασιζόμενοι σ’ αυτό τον φόβο τους. Ή δέχεστε αυτά που σας λέμε (π.χ
να μας χαρίσετε τα χρέη μας (;), ή απειλούμε παύση πληρωμών και έξοδο από το
ευρώ. Δεν ξέρω αν αυτή η διαπραγμάτευση
είναι πιο σκληρή ή όχι. Πάντως δεν την θεωρώ σοβαρή. Ούτε βέβαια και αριστερή.
Γιατί τι σχέση έχουν με την αριστερή σκέψη και πρακτική, οι λογικές των
εκβιασμών ;
Η μεγάλη μάχη νομίζω ότι αρχίζει την επόμενη μέρα του
συμβιβασμού με τους δανειστές μας. Για τις μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις
που πρέπει να γίνουν σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας ζωής. Μας περιμένουν μικρές
και μεγάλες μάχες για το μετασχηματισμό της χώρας σε ένα σύγχρονο, δημοκρατικό,
ευρωπαϊκό Κράτος. Μιλάμε για μια Δημοκρατική Επανάσταση. Χωρίς τη Δημοκρατική
Αριστερά, αυτά δεν μπορούν να γίνουν και δεν θα γίνουν τελικά, γιατί τα άλλα
δύο κόμματα που στηρίζουν αυτή τη Κυβέρνηση, έχουν στα σπλάχνα τους δυνάμεις
του πελατειακού συστήματος, οι οποίες δεν θέλουν και δεν θα αφήσουν να αλλάξει
τίποτα. Και επιτέλους οι αλλαγές σ’αυτή τη χώρα δεν μπορούν να γίνονται κάτω
από την πίεση και εποπτεία καμιάς τρόϊκας. Είναι
ντροπή για όλο το πολιτικό σύστημα, είναι ντροπή για όλους μας να μην μπορούμε
εδώ και τρία χρόνια από το ξέσπασμα της κρίσης, να διατυπώσουμε και να
εφαρμόσουμε ένα εθνικό σχέδιο ανόρθωσης και ανασυγκρότησης της χώρας, χωρίς
τρόϊκες και χωρίς αυτό το απαράδεκτο παιχνίδι των δόσεων. Το πολιτικό σύστημα
απέδειξε ότι είναι ανίκανο να αλλάξει και να ανορθώσει τη χώρα και κρύβεται
πίσω από την τρόϊκα και τα μνημόνια. Μέσα σε λιγότερο από τρία χρόνια
υπέγραψε δύο μνημόνια και τώρα πάει για το τρίτο, για να κάνει αλλαγές και μεταρρυθμίσεις και δεν έκανε σχεδόν τίποτα. Γιατί
δεν ήθελε να αλλάξει τίποτα στη χώρα. Γιατί ήθελε να μείνει ανέπαφο αυτό το
πελατειακό κρατικοδίαιτο σύστημα που δημιούργησε από την μεταπολίτευση και
απομυζούσε ότι έβρισκε μπροστά του. Γιατί θεωρεί ότι θα κοροϊδέψει και πάλι
τους κουτόφραγκους. Έτσι σκεφτόταν πάντα η πολιτική ελίτ αυτής της χώρας και
έτσι διαπαιδαγώγησε και την κοινωνία. Ότι μπορούμε να ζούμε με δανεικά και να
ζητάμε στο τέλος και τα ρέστα από τους δανειστές μας, γιατί δεν μας πρόσεχαν που
σπαταλούσαμε πάνω από τις δυνάμεις μας!
Προσωπικά δεν συμφωνώ με τις πολιτικές των μνημονίων.
Από το 2010 είχα καταθέσει μια πρόταση την οποία επαναφέρω και την επανακαταθέτω,
συνοπτικά. Να σταματήσουμε να
δανειζόμαστε εδώ και τώρα. Το Κράτος να καλύπτει τις ανάγκες του με βάση τα
έσοδά του. Να γίνει αναδρομικός έλεγχος πόθεν έσχες για όλους και να πληρώσουν
όσοι δεν μπορούν να δικαιολογήσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία με βάση τα
δηλωθέντα εισοδήματά τους. Να ζητήσουμε από τους δανειστές μας αντί να μας
δανείζουν, να μας παγώσουν τα τοκοχρεολύσια για 2-3 χρόνια, μέχρι να έχουμε
πρωτογενές πλεόνασμα. Να ψηφίσουμε με δική μας ευθύνη και να εφαρμόσουμε αμέσως
και αποφασιστικά όλες τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για την μετατροπή του
Κράτους σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό δημοκρατικό Κράτος με αξιοκρατία και
αξιολόγηση των πάντων. Και ασφαλώς μέσα από τις διαδικασίες και τις προοπτικές
μιας δημοκρατικής πολιτικής ολοκλήρωσης της ΕΕ, η χώρα μας να αξιοποιήσει όσο
γίνεται καλύτερα τις όποιες θετικές ρυθμίσεις για την μείωση του χρέους της. Μια
πρόταση που θα κόστιζε λιγότερα στους δανειστές μας και εμείς δεν θα ζούσαμε το
μαρτύριο της σταγόνας με τις δόσεις. Απλά οι αποφάσεις μας και τα μέτρα που θα
εφαρμόζαμε από την αρχή, ίσως ήταν πολύ σκληρά, αλλά τουλάχιστον θα είχαμε
κάποιο φως στο τούνελ.
Όμως δυστυχώς ακολουθήσαμε το δρόμο των μνημονίων και
σήμερα πρέπει να παρθούν και πάλι σκληρές αποφάσεις για να μπορέσει να ανασάνει
και πάλι η χώρα. Γιατί περί αυτού πρόκειται. Γνωρίζουμε ότι από μόνα τους τα
όποια μέτρα δεν αρκούν. Χρειάζονται και άλλα πολλά να γίνουν. Και, κάτω από τις συγκεκριμένες συνθήκες
που ζούμε, και αν θέλουμε να διατηρηθεί κάποια ελπίδα να γίνουν αυτά, ικανή και
αναγκαία συνθήκη γι αυτό είναι, η Δημοκρατική Αριστερά να μπορέσει να παίξει
τον ρόλο της στην Κυβέρνηση συνεργασίας.
Αν κάνει το λάθος η Δημοκρατική Αριστερά να βγάλει
τον εαυτό της από το αυριανό πολιτικό παιχνίδι ή να αυτo-περιορίσει τον ρόλο της, με κάποια επιλογή όπως αποχή ή απλή παρουσία ή μερική καταψήφιση,
τότε θα κλείσει άδοξα ο κύκλος του εγχειρήματος για τη δημοκρατική μεταρρύθμιση
της χώρας. Η συμμετοχή της Δημοκρατικής Αριστεράς στην Κυβέρνηση εάν και εφόσον
είναι παρούσα στο εγχείρημα, αποκτά έναν άλλο χαρακτήρα με σημαντικό ειδικό
βάρος, στις νέες συνθήκες που θα διαμορφωθούν. Επιπλέον, η Δημοκρατική Αριστερά σε συνθήκες αναμόρφωσης και
ανασύνθεσης της Δημοκρατικής Παράταξης αποκτά ένα σημαντικό πλεονέκτημα και την
αναδεικνύει σε πρωταγωνίστρια δύναμη, αφού απέδειξε ότι όχι μόνο είναι παρούσα
στις κρίσιμες στιγμές, αλλά και μπορεί να παίζει καταλυτικό και καθοριστικό
ρόλο για το κοινό καλό της χώρας μαζί με τις δυνάμεις της δημοκρατίας και της
μεταρρύθμισης.
Η
Δημοκρατική Αριστερά ψηφίζει για τη χώρα και το μέλλον της και όχι για την αμφιλεγόμενη
βιωσιμότητά της.
Χαλκίδα 28-10-2012
Κώστας Χαϊνάς
