Κυριακή 28 Ιουνίου 2015

Χρεοκοπία ή νέα συμφωνία έστω και επώδυνη ;




Κάποια δήθεν αγωνιώδη διαγγέλματα δεν με πείθουν. Λοιπόν έχω υποστηρίξει από καιρό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κος Τσίπρας στο τέλος –παρά τις βλακώδεις καθυστερήσεις τους, αναλώνοντας πολύτιμο πολιτικό κεφάλαιο της χώρας και του ίδιου (αυτοί λένε ότι κάνουν σκληρή διαπραγμάτευση), που είναι ασφαλώς εις βάρος της οικονομίας, της χώρας και της κοινωνίας- θα υπογράψει ένα μεγαλειώδες επώδυνο μνημόνιο -και καλά θα κάνει ξαναλέω-, για να σωθεί η χώρα από τα βράχια. Όχι, γιατί η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ αποτελείται από συνεπείς ευρωπαϊκές δυνάμεις, με ξεκάθαρους στόχους. Απλά η δύναμη των πραγμάτων μετά τις εκλογές τους έχει προσγειώσει αρκετά. Θυμηθείτε τι έλεγαν και τι υπόσχονταν προεκλογικά. Ακόμη βέβαια είναι λίγο μπερδεμένοι, γι αυτό και κάνουν σπασμωδικές κινήσεις. Γιαυτό είναι και επικίνδυνοι, γιατί μπορεί να προκύψει “ατύχημα”, χωρίς κατά βάθος να το επιδιώκουν. Το πρόβλημα με το ΣΥΡΙΖΑ σήμερα είναι ότι είναι πολυδιχασμένος. Έφτασαν στο παραπέντε της συμφωνίας πριν λίγες μέρες, αλλά μόλις είδαν ότι δημιουργείτο μεγάλο ρήγμα στις γραμμές του, αλλάζει το σχέδιο του τη τελευταία στιγμή και αδειάζει τους ευρωπαίους συνομιλητές του. Γι αυτό και κάθε τόσο ανατρέχει σε πρωτοβουλίες με μοναδικό σκοπό την ενοποίηση των δυνάμεών του. Μια τέτοια πρωτοβουλία είναι και το δημοψήφισμα. Βασικά εξυπηρετεί τον ίδιο και όχι την υπόθεση μιας νέας συμφωνίας. Αυτή η αμφισημία των εξαγγελιών και πράξεων των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και του ίδιου του Πρωθυπουργού, μπορεί να αποτρέπουν προσωρινά την διάσπασή του, έχουν όμως ήδη δημιουργήσει πλήγμα στην αξιοπιστία του στο εκλογικό σώμα. Γιατί όταν έχεις απέναντι σου μια δύναμη που λέει κάτι αλλά δεν το εννοεί, ή εννοεί κάτι, αλλά δεν το λέει ανοικτά, τότε αρχίζεις και φοβάσαι, γιατί δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει. Παρόλα αυτά εκτιμώ –μπορεί να κάνω λάθος- ότι η σημερινή ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, μετά τις εξάμηνες παλινωδίες της,  έχει συνειδητοποιήσει ότι η Ελλάδα, εκτός ευρώ, εκτός ΕΕ, εκτός Ευρώπης, έχει τελειώσει μαζί με τη χώρα και η ίδια. Είδανε ότι δεν υπάρχουν άλλες λύσεις. Και αναζητεί τον πιο πρόσφορο τρόπο να τον σερβίρει πρώτα από όλα στο εσωτερικό του, ώστε να έχει τις λιγότερες απώλειες. Ανευθυνότητα ; Ναι, όταν όμως είσαι οπαδός του, “ο σκοπός αγιάζει τα μέσα”, αυτά είναι λεπτομέρειες.

Αποδείχθηκε –και κατάλαβαν σε ένα βαθμό - αυτούς τους έξι μήνες, ότι δεν υπάρχουν άλλες μαγικές λύσεις εκτός Ευρώπης. Ο Πούτιν και οι Κινέζοι ευχαρίστως να συνεργαστούν με την Ελλάδα, για να τους “ξεπουλήσουμε και τα ασημικά μας”, όπως έλεγε ο κος Τσίπρας προεκλογικά. Αλλά μόνο μια Ελλάδα εντός ΕΕ και ευρώ τους ενδιαφέρει. Τι δεν έχουν όμως και δεν προχώρησαν στη νέα συμφωνία ακόμη; Δεν έχουν τα πολιτικά κότσια να τα βάλλουν με τις συνιστώσες τους και τους συμμάχους τους, της δραχμής, του εθνικισμού, του ευρωσκεπτικισμού και του αντιευρωπαϊσμού ; Δεν έχουν τα πολιτικά κότσια να πουν την αλήθεια στον ελληνικό λαό για τις ψεύτικες ελπίδες που μοίρασαν αφειδώς προεκλογικά, χωρίς αντίκρισμα ; Δεν έχουν τα πολιτικά κότσια να πουν στα στελέχη τους ότι ο διαχωρισμός σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς ήταν τραγικό λάθος ; Είδαν ότι δεν μπορούσαν να διαχειριστούν την πολιτική θύελλα που θα προκαλούσε στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ μια συμφωνία ; Είδαν ότι έπρεπε να αναζητήσουν νέους συμμάχους στην Κυβέρνηση που θα σήμαινε αλλαγή πλεύσης όλης της Κυβερνητικής πολιτικής ; Ενδεχομένως. Ιδιαίτερα το τελευταίο δεν τους έρχεται καθόλου καλά. Μετά έξι μήνες μια Κυβέρνηση, για “πρώτη φορά αριστερά” να αλλάζει πλεύση και να εφαρμόζει “μνημονιακές” πολιτικές μαζί με “μνημονιακούς” εταίρους ;  Ίσως, αλλά όλα αυτά που κάνουν τις τελευταίες μέρες να είναι το τελευταίο μέρος ενός σχεδίου, να πείσουν το μεγαλύτερο μέρος του ΣΥΡΙΖΑ, ότι έπεσαν μαχόμενοι και υπερήφανοι, υπογράφοντας μια συμφωνία, “η οποία ασφαλώς δεν απηχεί τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τι να κάνουμε, έπρεπε να υποχωρήσουμε μπροστά στο εθνικό συμφέρον”. Είδατε -θα λένε- εξαντλήσαμε όλα τα περιθώρια. Ακόμη και τους ΑΝΕΞΕΛ τους βλέπω να υπογράφουν μια νέα συμφωνία, ας έχει και 8,5 δις. ευρώ φορομπηχτικά μέτρα. Αρκεί να μην είναι η ενέργεια στο 23%, άντε και να διατηρηθεί η μείωση του ΦΠΑ στα νησιά. Καλά για το ΕΚΑΣ δεν το συζητώ. Τόσο καλή συμφωνία λοιπόν! Που προέκυψε μετά την υπερήφανη και σκληρή μάχη του Πρωθυπουργού που έκανε τους ευρωπαίους να υποκύψουν. Στο τέλος πάμε και σε εθνικές εκλογές και ο ΣΥΡΙΖΑ αποσπά αυτοδύναμη πλειοψηφία, γιατί απέδειξε ότι ξέρει να διαπραγματεύεται σκληρά και να κερδίζει!

Επιμένω λοιπόν ακόμη, αν και έχω φοβηθεί με την ανευθυνότητα τους τις τελευταίες μέρες. Στο τέλος θα υπογράψουν συμφωνία.  Όταν κατέθεσε η Κυβέρνηση την πρόταση της στην τρόικα (πες τους θεσμούς), με φόρους 8 δις. ευρώ είδε ότι δεν πέρναγε στις κοινοβουλευτικές ομάδες ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Από την άλλη πλευρά οι εταίροι κατέθεσαν δική τους πρόταση φορολογικών μέτρων ύψους 8,5 δις. ευρώ στο πνεύμα των προτάσεων ΣΥΡΙΖΑ με κάποιες -λίγες- διαφορές.  Και ρωτάω (ρητορικά), είναι δυνατόν να τα σπάνε με τους ευρωπαίους για 500 εκ. ευρώ ; Είναι δυνατόν να τα σπάνε για το ΦΠΑ στην εστίαση ή για τη μείωση του ΦΠΑ στα νησιά ; Και μάλιστα με δεδομένη την διάθεση των ευρωπαίων για αναζήτηση μιας κοινής συμφωνίας. Μόνο ένας ανεγκέφαλος μπορεί να θεωρεί ότι τα 500 εκ. ευρώ μέτρα της διαφοράς των δύο προτάσεων αλλάζουν το χαρακτήρα της συμφωνίας. Δηλαδή στη μια περίπτωση είναι μνημόνιο και στην άλλη έντιμος συμβιβασμός ; Αφήστε το γεγονός ότι το ερώτημα του δημοψηφίσματος, η διαδικασία, το ΝΑΙ και το ΟΧΙ μπερδεμένα ως αποτέλεσμα, αφού δεν είναι ξεκάθαρο τι θα γίνει σε περίπτωση του ΝΑΙ και τι σε περίπτωση του ΟΧΙ. Εξαγγέλθηκε ένα δημοψήφισμα και ο τρόπος εξαγγελίας του και διαμόρφωσης του ερωτήματος, αλλά κυρίως η ασάφεια εφαρμογής της όποιας απόφασης, φανερώνει ότι υπηρετεί άλλες σκοπιμότητες.

Όπως και όλες αυτές οι θεωρίες που αναπτύσσονται στα μέσα ενημέρωσης, για δήθεν “πόλεμο” (αν είχαμε πόλεμο θα είχε τελειώσει και ποιος θα ήταν ο βαριά ηττημένος δεν χρειάζεται να σας το πω), ότι η ευρωπαϊκή ηγεσία θέλει την έξοδό μας από το ευρώ (αν ήθελαν Grexit θα το είχαν πετύχει ήδη), ότι το σχέδιο τους είναι να ρίξουν το Τσίπρα και τη Κυβέρνηση, (αν ισχύει αυτό τότε θα είχαν φροντίσει να τα είχαν βρει με το Σαμαρά πριν βγει ο Τσίπρας) και άλλες θεωρίες συνομωσίας που κυκλοφορούν. Οι εμπνευστές αυτών των θεωριών δεν μπορούν να καταλάβουν ότι η Ευρώπη λειτουργεί με κανόνες. Αυτό που δεν είχαν καταλάβει οι Κυβερνώντες και μάλλον δεν το έχουν καταλάβει ακόμη, όταν μας έλεγαν ότι οι Ευρωπαίοι θα πείθονταν με μια πολιτική διάλεξη του κου Βαρουφάκη, ή μια περιοδεία του κου Τσίπρα. Και οι κανόνες είναι απλοί και ξεκάθαροι. Όταν ζητάς δανεικά είσαι σε μειονεκτική θέση. Και αυτός που σε δανείζει σου θέτει όρους γιατί θέλει να πάρει τα λεφτά του πίσω. Γιατί και αυτοί απολογούνται στους δικούς τους λαούς, που ρωτάνε τους ηγέτες τους κάθε τόσο γιατί δανείζουν τους έλληνες.

Δεν με πείθουν λοιπόν όλα αυτά. Γι αυτό εκτιμώ ότι τις επόμενες μέρες θα υπάρξει κάποια συμφωνία. Έστω μετά από τους “ηρωισμούς” και ίσως κάποια “θύματα”, που θα έχουμε στο τέλος.  Τουλάχιστον κάποια συμφωνία που θα αποτρέψει τον Αρμαγεδδώνα. 
Εάν δεν υπάρξει συμφωνία, τότε δεν μένει άλλη επιλογή από την δημιουργία ενός μεγάλου ευρωπαϊκού μετώπου όλων των δημοκρατικών φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων που θα δώσουν τη μάχη της Κυριακής με σύνθημα, ΝΑΙ στην Ευρώπη, ΝΑΙ στο ευρώ, ΝΑΙ στο αύριο της χώρας.

29-6-2015
Κώστας Χαϊνάς



Κυριακή 7 Ιουνίου 2015

Η συμφωνία έχει κλείσει, το πρόβλημα είναι τι κάνουμε μετά




Όπως όλα δείχνουν, αλλά και σοβαροί αναλυτές εκτιμούν, η συμφωνία με τους εταίρους και δανειστές έχει κλείσει. Λίγο πάνω, λίγο κάτω η συμφωνία θα είναι περίπου σαν την πρόταση των δανειστών με λιγότερα προαπαιτούμενα ίσως ή σαν την πρόταση της ελληνικής Κυβέρνησης με περισσότερα μέτρα. Η ουσία είναι ότι η συμφωνία είναι στα σκαριά. Μετά τις τόσες καθυστερήσεις, μάλλον θα είναι μια μεταβατική συμφωνία έως την φθινοπωρινή όπου θα περιλαμβάνονται και η οριστική διευθέτηση του χρέους, μαζί με το νέο χρηματοδοτικό πρόγραμμα και ασφαλώς τους νέους όρους. (3ο μνημόνιο για κάποιους "κακούς" που επιμένουν να μην ξεχνούν βρε παιδί μου και να μας θυμίζουν ανεπιθύμητες λέξεις. Θα μπορούσαν να την πουν Συμφωνία Ανάπτυξης Νέας Οικονομίας-ΣΑΝΟ- για παράδειγμα, όπως εύστοχα αποκάλεσε τη νέα συμφωνία ο ΒΒ). Εκκρεμούν οι επικοινωνικές διαδικασίες και κυρίως το service και η χώνεψη στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ.

Λέμε λοιπόν ότι έχει τελειώσει η υπόθεση συμφωνία για τους εξής λόγους. Πρώτον, γιατί οι ηγετικές δυνάμεις της Ευρώπης δεν θέλουν με τίποτα σ’ αυτή τη φάση, μια αρνητική εξέλιξη για την Ελλάδα (π.χ. Grexit), να δημιουργήσει συνειρμούς ξηλώματος του πουλόβερ, ενόψει μάλιστα του δημοψηφίσματος στη Βρετανία. Επίσης για λόγους προσωπικού γοήτρου η κα Μέρκελ δεν θα ήθελε για κανέναν λόγο να αμαυρώσει την υστεροφημία της με μια κακή εξέλιξη για την Ελλάδα. Δεύτερον οι αμερικάνοι πιέζουν με κάθε τρόπο ώστε να υπάρξει λύση για την Ελλάδα, γιατί φοβάται τα χειρότερα σ’ αυτή τη δύσκολη γωνιά της Ευρώπης, με ανοικτό το Ουκρανικό, με τους Τζιχαντζιστές νοτιοανατολικότερα να επελαύνουν και με μια Τουρκία του Ερντογάν απρόβλεπτη και επιρρεπή σε κινήσεις μεγαλοιδεατισμού. Τρίτον οι άλλες ισχυρές δυνάμεις του Κόσμου (Κίνα, Ρωσία κ.ά.) θέλουν μια στενότερη συνεργασία με την Ελλάδα, αλλά μια Ελλάδα μέλος της ευρωζώνης και της ΕΕ. Μόνο μια τέτοια Ελλάδα τους ενδιαφέρει ως πύλη για την είσοδό τους στην Ευρώπη. Μια Ελλάδα έξω από την Ευρώπη και αποδυναμωμένη δεν ενδιαφέρει αυτές τις δυνάμεις, γι αυτό είναι ανοησίες όσα “επιχειρήματα” ακούγονται περί εναλλακτικών λύσεων για την Ελλάδα έξω από το ευρωπαϊκό πλαίσιο. Άρα η συμφωνία είναι επί θύραις και γιατί το διεθνές περιβάλλον στις συνθήκες της συγκυρίας ευνοεί την Ελλάδα και την Κυβέρνηση.

Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι η συμφωνία. Το μεγάλο πρόβλημα είναι τι κάνουμε μετά τη συμφωνία; Ποια Κυβέρνηση θα υλοποιήσει αυτή τη συμφωνία ; Ήδη πήραμε μια πρώτη γεύση των αντιδράσεων (φαρμακεία για την απελευθέρωση της πώλησης των μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων, τουρισμός κ.ά.). Μπορεί μια Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ να υλοποιήσει μια τέτοια συμφωνία, έστω και αν πάρει την πλειοψηφία των βουλευτών της συγκυβέρνησης, δηλαδή έχοντας και την δεδηλωμένη ; Λέμε πολύ ταπεινά ΟΧΙ. Δεν μπορεί η σημερινή Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ να υλοποιήσει καμιά νέα συμφωνία, όχι για τον κίνδυνο της απώλειας της δεδηλωμένης, αλλά γιατί καμιά Κυβέρνηση που δεν θα έχει τη μεγάλη πλειοψηφία και στήριξη των ελληνικών πολιτικών δυνάμεων, δεν είναι ικανή να προχωρήσει σε τόσο μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη ο τόπος και που θα περιγράφονται στη νέα συμφωνία. Δέστε τι έγινε με τις προηγούμενες Κυβερνήσεις μετά το 2010. Πόσα μέτρα και πόσες μεταρρυθμίσεις έμειναν στα λόγια ή κουτσουρεμένες γιατί πολεμήθηκαν με φανατισμό από την εκάστοτε αντιπολίτευση. Τα πρώτα δείγματα γραφής τα είδαμε με τη Νέα Δημοκρατία, που ήδη άρχισε να ξαναθυμάται τα “Ζάππεια” και την αντιμνημονιακή αντίσταση. Λέμε λοιπόν απλά και καθαρά. Μόνο μια Κυβέρνηση που θα στηρίζεται από όλες τις φιλευρωπαϊκές δυνάμεις μπορεί να υλοποιήσει μια δύσκολη και επώδυνη συμφωνία. Αναγκαία όμως για τη χώρα και το ευρωπαϊκό της μέλλον. Για ένα συγκεκριμένο μεταβατικό διάστημα που θα απαιτηθεί η υλοποίηση της τελικής συμφνίας και η διευθέτηση του χρέους της χώρας. Στο τέλος αυτής της μεταβατικής φάσης, ο στόχος της οποίας θα είναι η υλοποίηση των αλλαγών και η έξοδος της χώρας στις αγορές, θα πάμε για εκλογές, όπου θα αναμετρηθούν και οι νέες πολιτικές δυνάμεις, που θα έχουν ανασυγκροτηθεί στα νέα πολιτικά δεδομένα που θα ορίζουν η μεταμνημονιακή εποχή.

Κάποιοι προτείνουν τις άμεσες εκλογές ως λύση. Όμως αλήθεια νέες εκλογές πέντε ή έξι μήνες μετά από τις τελευταίες τι θα προσφέρουν στη χώρα ; Πόσο θα αλλάξουν το πολιτικό σκηνικό ; Και τι ακριβώς θα εξυπηρετήσουν ; Ποιο διακύβευμα θα επιλύσουν ; Το ερώτημα μέσα ή έξω από το ευρώ έχει επιλυθεί από τις προηγούμενες εκλογές. Και μάλιστα έχει απαντηθεί με μεγάλη πλειοψηφία. Νέες εκλογές ενδεχομένως να ενισχύσουν περαιτέρω το ΣΥΡΙΖΑ. Να την κάνει όμως τι ακριβώς αυτή την ενίσχυση ; Για να υπογράψει μόνος του τη νέα συμφωνία και τα νέα επώδυνα μέτρα ; Δεν βλέπει από το πρόσφατο παρελθόν ότι όσοι επέλεξαν να αντιμετωπίσουν παρόμοια θέματα μόνοι τους, τους κατάπιε η ιστορία, παρόλο που ενδεχομένως να είχαν δίκιο ; Το μόνο που ίσως επιλύουν οι νέες εκλογές, είναι η αλλαγή του εσωτερικού συσχετισμού των κοινοβουλευτικών δυνάμεων στο ΣΥΡΙΖΑ, εάν η ηγεσία του εκτιμά ότι η σημερινή κατάσταση δεν την βολεύει. Είναι όμως υπεύθυνη στάση μια τέτοια μεθόδευση; Στο όνομα κάποιων αλλαγών στους εσωτερικούς κομματικούς συσχετισμούς στο ΣΥΡΙΖΑ, θα βάλουμε σε περιπέτειες τη χώρα ; Γιατί εκλογές με μια συμφωνία ανοικτή, κανένα καλό δεν προοιωνίζεται για την οικονομία κυρίως, αλλά και γενικά για τη πορεία της χώρας.

Συμπερασματικά η πρότασή μας. Με πρωτοβουλία της σημερινής Κυβέρνησης και με θεματοφύλακα τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και το Συμβούλιο Αρχηγών, σχηματίζεται νέα Κυβέρνηση με νέα πρόσωπα εθνικά καταξιωμένα και με πυρήνα των προγραμματικών δηλώσεων τη νέα συμφωνία με τους εταίρους μας. Και αν κάποιες δυνάμεις δεν επιθυμούν μια τέτοια λύση ας μην συμμετέχουν στη νέα Κυβέρνηση ή ας την στηρίξουν χωρίς συμμετοχή ή ας την ανεχτούν απλά. Ας αφήσουν όμως τις υπόλοιπες να κάνουν το εθνικό τους χρέος. Μόνο έτσι διασφαλίζεται όχι μόνο η υπερψήφιση της νέας συμφωνίας, αλλά κυρίως η υλοποίησή της και η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.


7-6-2015
Κώστας Χαϊνάς