Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2013

Επιχορήγηση για τη δημιουργία μεταποιητικών μονάδων αγροτικών προϊόντων





Να μια καλή ευκαιρία για νέους και νέες, που θέλουν να κάνουν ένα νέο ξεκίνημα, αποτελεί αυτή η πρόσκληση του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, για δημιουργία μονάδων τυποποίησης και εμπορίας αγροτικών προϊόντων. Ένας δυναμικός κλάδος με καλές προοπτικές εφόσον οργανωθούν σωστά, αξιοποιήσουν τις νέες τεχνολογίες, με καινοτόμες ιδέες και με το μυαλό και τα μάτια προς την εξωστρέφεια, δηλαδή τις εξαγωγές. Οι τομείς επένδυσης σε μονάδες μεταποίησης είναι, τα ζωικά προϊόντα (κρέας, γάλα), αυγά-πουλερικά, μέλι, σηροτροφία, δημητριακά, λάδι, οίνος, οπωροκηπευτικά, άνθη, ζωοτροφές, σπόροι, φαρμακευτικά και αρωματικά φυτά κ.ά.
Ιδιαίτερα για νέους επιστήμονες (μηχανικούς, οικονομολόγους, γεωτεχνικούς κ.λ.π.) που σήμερα για διάφορους λόγους είναι άνεργοι ή υποαπασχολούνται, είναι μια ευκαιρία να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους σε ένα νέο τομέα. Και ένας καλός τρόπος είναι να συνεργαστούν. Να στήσουν μια επιχείρηση με μικρά κεφάλαια και να αξιοποιήσουν το πρόγραμμα αυτό αγροτικής ανάπτυξης, για την δημιουργία μεταποιητικών επιχειρήσεων.
Τι χρειάζεται να κάνουμε ; Το πρώτο είναι να βρούμε αυτούς που θα συνεργασθούμε και να στήσουμε την δική μας επιχείρηση. Στην συνέχεια να δούμε ποιοι κλάδοι στην περιοχή μας ή στην περιοχή που θα στήσουμε την επιχείρηση μας, από αυτούς που επιδοτούνται, έχουν κάποια σημαντική παρουσία ή προοπτική. Συνήθως σε όλη την επικράτεια, η μεταποίηση των αγροτικών προϊόντων μας (εκτός βέβαια κάποιων εξαιρέσεων), είτε δεν υπάρχει, είτε είναι πολύ ερασιτεχνική. Υπάρχει δηλαδή τεράστιος ζωτικός χώρος για νέες καινοτόμες επιχειρήσεις στην περιφέρεια της χώρας.
Ιδού λοιπόν ένα πεδίο λαμπρό για τους νέους άνεργους επιστήμονες μας οι οποίοι πρέπει να πάρουν σήμερα μια σημαντική απόφαση. Ίσως να χρειαστεί να αλλάξουν τον τρόπο που σκέπτονται. Για παράδειγμα, μπορεί να σπούδασαν μηχανικοί (αρχιτέκτονες, πολιτικοί μηχανικοί, μηχανολόγοι κ.λ.π.), αλλά ζουν σήμερα την κατάρρευση της οικοδομής. Τι να κάνουν ; Αντί να περιμένουν κάποια νεκρανάστασή της (που δεν την βλέπω στο άμεσο μέλλον), να γίνουν οι ίδιοι επενδυτές, επιχειρηματίες, στο τομέα της μεταποίησης των αγροτικών μας προϊόντων, συνεργαζόμενοι και με άλλους νέους αν χρειαστεί. Ένα σημαντικό μέρος του αναγκαίου κεφαλαίου θα το εξασφαλίσουν από το πρόγραμμα (40%-65% ανάλογα με την περιφέρεια) αυτό της αγροτικής ανάπτυξης. Το υπόλοιπο θα το καλύψουν με την δική τους συμμετοχή ή/και με ένα μακροπρόθεσμο δάνειο. Ο τομέας που θα επενδύσουν δεν είναι υψηλού ρίσκου. Εάν μάλιστα χρησιμοποιήσουν και καινοτομίες στην παραγωγική διαδικασία, παράγοντας ένα προϊόν υψηλών προδιαγραφών με βιολογικές προδιαγραφές, τότε δημιουργούν τις προϋποθέσεις να κατακτήσουν τις ξένες αγορές. Τα νέα παιδιά σήμερα είναι πολύγλωσσα και δεν θα δυσκολευτούν στην αναζήτηση δικτύων εμπορίας των προϊόντων τους στις διεθνείς αγορές.
Τόλμη χρειάζεται για το επιχειρείν. Και ασφαλώς κάποιο μικρό ρίσκο. Όμως δεν έχουμε πλέον πολλές επιλογές. Το Κράτος έχει κλείσει τις πόρτες του (και καλά κάνει) και αναζητούνται τρόποι για να μειωθεί περαιτέρω. Οι λύσεις λοιπόν είναι δύο. Είτε θα πάρουμε τον δρόμο για μια άλλη χώρα που έχει ζήτηση για τα δικά μας μυαλά και χέρια, είτε θα επενδύσουμε εδώ στη χώρα μας. Και μάλιστα να επενδύσουμε σε τομείς που παραδοσιακά η Ελλάδα είναι καλή. Σε ποιοτικά αγροτικά προϊόντα. Μήπως αξίζει να δοκιμάσουμε ;


Κάποιες πληροφορίες για το πρόγραμμα

Α. Ποιες επιχειρήσεις επιχορηγούνται :

Κάθε επιχείρηση που ιδρύθηκε πριν την κατάθεση της αίτησης με νομική μορφή, ατομική επιχείρηση, Ο.Ε., Ε.Ε., Ε.Π.Ε., Α.Ε., Ι.Κ.Ε., προσωπικές εταιρείες του εμπορικού νόμου, Αγροτικές Συνεταιριστικές Οργανώσεις κάθε βαθμίδας, Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις

Β. Ποιες είναι οι επιλέξιμες δαπάνες :

1.     Η Κατασκευή (ή βελτίωση υπάρχοντος) κτιρίου βιοτεχνικής μονάδας μεταποίησης
2.     Η διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου.
3.     Την προμήθεια και εγκατάσταση νέου μηχανολογικού εξοπλισμού
4.     Την λογισμικού πληροφορικής και του εξοπλισμού των εργαστηρίων
5.     Τις εγκαταστάσεις επεξεργασίας αποβλήτων
6.     Την αγορά καινούργιων οχημάτων
7.     Τα γενικά έξοδα μέχρι 5% του συνόλου του προϋπολογισμού, όπως αμοιβές μηχανικών, συμβούλων, και άδειες πέραν των παραπάνω δαπανών.
8.     Δαπάνες για μελέτες σκοπιμότητας, δαπάνες για τη δημιουργία αναγνωρίσιμου σήματος (ετικέτας) του προϊόντος, απόκτηση διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, έρευνα αγοράς για τη διαμόρφωση της εικόνας του προϊόντος (συσκευασία, σήμανση).
9.     Την απόκτηση πιστοποιητικών από αρμόδιους οργανισμούς (όπως ISO, HACCP κλπ).
10. Την αγορά fax, τηλεφωνικών εγκαταστάσεων, δικτύων ενδοεπικοινωνίας και ηλεκτρονικών υπολογιστών, συμπεριλαμβανομένου του απαραίτητου για τη λειτουργία της επένδυσης λογισμικού, φωτοτυπικών και συστημάτων ασφαλείας των εγκαταστάσεων.
11. Την κατασκευή της κατοικίας φύλαξης των εγκαταστάσεων μέχρι του ποσού των 50.000 €.
12. Τα έξοδα για την κατασκευή γεώτρησης προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες της μονάδας.

Γ. Με ποιο ποσό επιχορηγούνται :

Οι πολύ μικρές, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις επιχορηγούνται από 40%-65% ανάλογα με την περιφέρεια. Το υπόλοιπο ποσό μπορούν να το καλύψουν με ιδία συμμετοχή ή/και με δάνειο.
Η διεύθυνση του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης που μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες και να βρείτε τα απαραίτητα έγγραφα είναι :




29-12-2013
Κώστας Χαϊνάς

Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2013

Η Δημοκρατική Παράταξη θα γίνει χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς ηγεμονισμούς και χωρίς βολονταρισμούς




Έχει ανοίξει για τα καλά η συζήτηση για τη συγκρότηση μιας Μεγάλης Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης (Δημοκρατική Παράταξη στην συνέχεια για να συνεννοούμαστε), μετά τη σημαντική πρωτοβουλία των 58, να απευθύνουν ανοικτή πρόσκληση για διάλογο σε όλες τις δημοκρατικές προοδευτικές δυνάμεις είτε είναι συγκροτημένες σε πολιτικά κόμματα, είτε είναι ανένταχτες, είτε στο περιθώριο της πολιτικής και κοινωνικής ζωής απογοητευμένες. Ας δούμε όμως με νηφαλιότητα, πως διαμορφώνονται τα πράγματα στη δύσκολη μεταβατική αυτή περίοδο όπου, το πολιτικό σκηνικό βρίσκεται σε μια συνεχή αναδιάταξη και οι πολίτες ζαλισμένοι από τα τέσσερα χρόνια της κρίσης, επιβεβαιώνουν μέσα από τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων τη ρευστότητα και την αβεβαιότητα της πολιτικής κατάστασης της χώρας.

Η στάση της Νέας Δημοκρατίας
Ένα νέο πολιτικό εγχείρημα στο χώρο του δημοκρατικού κέντρου και της δημοκρατικής αριστεράς και της σοσιαλδημοκρατίας, στο οποίο θα μπορούσαν εν δυνάμει να εκφραστούν οι πιο δημοκρατικές και φιλελεύθερες δυνάμεις της συντηρητικής παράταξης, ενδιαφέρει και πολύ μάλιστα τη Νέα Δημοκρατία, αφού η ανασυγκρότησή αυτού του χώρου θα προσέλκυε δυνάμεις που σήμερα εκφράζονται από τη Νέα Δημοκρατία, θεωρώντας την ως μια δύναμη σταθερότητας. Από την άλλη μέσα από μια ρευστοποίηση του ΠΑΣΟΚ χωρίς διάδοχη κατάσταση, σίγουρα κάποια οφέλη θα έχει. Άρα η Νέα Δημοκρατία έχει κάθε λόγο να απεύχεται την επιτυχία του εγχειρήματος της συγκρότησης της Δημοκρατικής Παράταξης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ
Το νέο εγχείρημα της συγκρότησης της Δημοκρατικής Παράταξης έχει δημιουργήσει πολλές τριβές μέσα στα ηγετικά κλιμάκια του ΣΥΡΙΖΑ. Ο χώρος που καλείται να καλύψει το νέο πολιτικό εγχείρημα, είναι ένας χώρος που διεκδικείται από τον ΣΥΡΙΖΑ. Όμως τα έντονα λαϊκίστικα χαρακτηριστικά της φυσιογνωμίας του, η ύπαρξη στα ηγετικά κλιμάκια του, μιας ισχυρής αυθεντικής κομμουνιστογενούς συνιστώσας, (30% κατέγραψε στο πρόσφατο συνέδριο του, ο κοινοβουλευτικός του εκπρόσωπος υποστηρίζει άλλο πολιτικό σχέδιο, αντίθετο με αυτό της πλειοψηφίας), οι αντιφάσεις στην καθημερινή πολιτική του πρακτική, τα διαφορετικά πολιτικά πρόσωπα που εμφανίζει ανάλογα με τα ακροατήρια (ΤΕΞΑΣ, Ευρώπη κ.λ.π.), παρά την βίαιη ωρίμανση που έχει ήδη υποστεί, όλα αυτά τα στοιχεία λειτουργούν αρνητικά με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζεται με έντονη επιφυλακτικότητα και σκεπτικισμό από ένα σοβαρό τμήμα της σοσιαλδημοκρατίας και του δημοκρατικού κέντρου. Εφόσον λοιπόν προχωρήσει το εγχείρημα της Δημοκρατικής Παράταξης, το μεγάλο αυτό τμήμα που σήμερα δίνει ψήφο ανοχής στον ΣΥΡΙΖΑ θα μετακομίσει μαζικά στον φυσικό του χώρο που είναι η σοσιαλδημοκρατία και το δημοκρατικό προοδευτικό Κέντρο. Και τότε και ο ΣΥΡΙΖΑ θα επανέλθει στα γνωστά ποσοστά της ριζοσπαστικής αριστεράς. Κάποιος φίλος μου είπε, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη με την ριζική στροφή που ήδη έχει κάνει, βρίσκεται στην τροχιά της Δημοκρατικής Παράταξης, άρα δεν μπορείς να τον αποκλείσεις εκ προοιμίου. Ασφαλώς, εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ ολοκληρώσει τη στροφή του αυτή και προσγειωθεί στα στέρεα εδάφη του ρεαλισμού και του αντιλαϊκισμού, ξεπεράσει την αλαζονική του συμπεριφορά περί αυτοδυναμιών, τις προγραμματικές του αντιφάσεις και τον βαθύ ευρωσκεπτικισμό του -που ειλικρινά εύχομαι- τότε ασφαλώς έχει και λόγο και ρόλο στο νέο εγχείρημα της Δημοκρατικής Παράταξης. Έως ότου όμως γίνουν αυτά, θα βλέπει εχθρικά και θα μάχεται με κάθε τρόπο και μέσον τη συγκρότηση του νέου εγχειρήματος.

Το ΠΑΣΟΚ
Οι φυλές του ΠΑΣΟΚ δεν είναι καθόλου εύκολο να περιγραφούν και να καταγραφούν οι διαθέσεις τους για το εγχείρημα της πρωτοβουλίας των 58 και γιατί τους λείπει μια ενιαία συγκρότηση, αλλά και γιατί έτσι έχουν μάθει παλαιόθεν, περιμένουν να ξεκαθαρίσει το τοπίο για να πάρουν θέση. Το επίσημο ΠΑΣΟΚ δια του Β. Βενιζέλου εξέφρασε την θερμή υποστήριξη στο εγχείρημα, δίνοντας την εντύπωση με κάποιες δηλώσεις του ότι με το σφιχταγκάλιασμα του περισσότερο ήθελε να το «πνίξει», παρά να στηρίξει το εγχείρημα. Ο Σημίτης, διακριτικά έχει δηλώσει την υποστήριξή του. Τον Γ.Παπανδρέου, μάλλον δεν τον ενδιαφέρει το εγχείρημα και θα το πολεμήσει, αφού δυσκολεύει πάρα πολύ τη δική του επιστροφή στα πολιτικά πράγματα της χώρας.

Η Δημοκρατική Αριστερά
Η αυλαία του 2ου Συνεδρίου της Δημοκρατικής Αριστεράς έπεσε και τρεις είναι οι ενδιαφέρουσες αποφάσεις που πήρε για το φλέγον θέμα της συγκρότησης του τρίτου πόλου ή της Δημοκρατικής Παράταξης. Η πρώτη απόφαση είναι ότι, στις επερχόμενες ευρωεκλογές θα κατέβει αυτόνομα σε συνεργασία με όσους συμφωνήσουν σε ένα κοινό πλαίσιο. Η δεύτερη είναι ότι εφόσον εκλέξει ευρωβουλευτή, θα ενταχθεί στην ομάδα των Δημοκρατών – Σοσιαλιστών του ευρωκοινοβουλίου, μια θετική απόφαση που σηματοδοτεί την προοπτική της Δημοκρατικής Αριστεράς, κόβοντας τον ομφάλιο λώρο που την συνέδεε με την Ευρωπαϊκή Αριστερά, όπου είναι ενταγμένος ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ. Η τρίτη απόφασή, είναι ότι θα στηρίξει τον τρίτο προοδευτικό πόλο, συζητώντας με όλους και χωρίς να αποκλείει κανέναν, θέτοντας ως όρια τις ασκούμενες Κυβερνητικές πολιτικές και το λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Η πολιτική πρόταση που κατατέθηκε από το κείμενο του Σπύρου Λυκούδη μπορεί να απορρίφθηκε από την πλειοψηφία, όμως συγκέντρωσε ένα μεγάλο τμήμα των συνέδρων (περίπου 25%) και ο ίδιος ο Σπύρος Λυκούδης αναδείχθηκε πρώτος από όλους στην νέα Κεντρική Επιτροπή του κόμματος. Οι αποφάσεις αυτές του Συνεδρίου δεν μπορεί και δεν πρέπει να υποτιμηθούν από κανέναν. Εκτιμώ λοιπόν, ότι οι τρεις αυτές αποφάσεις του Συνεδρίου, μπορούν να λειτουργήσουν υπέρ της υπόθεσης της Δημοκρατικής Παράταξης, αρκεί όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη να λειτουργήσουν με υπευθυνότητα. Και εξηγούμαι.

Από την πλευρά της πρωτοβουλίας των 58, χρειάζεται να επιμείνουν στο χαρακτήρα της κίνησή τους, όπως έχει εξαγγελθεί. Δηλαδή, ότι αποτελούν μια ενεργή πρόταση διαλόγου για τη συνάντηση όλων των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων της Δημοκρατικής Παράταξης. Δεν πρέπει να βιαστούν με ιδρυτικές συντακτικές συνελεύσεις, δηλαδή την ίδρυση πολιτικού κόμματος, δίνοντας την εντύπωση ότι συνειδητά ή ασυνείδητα θέτουν διλήμματα σε κάποιους, με ποιον θα πάνε και ποιον θα αφήσουν. Οι ευρωεκλογές είναι σε πέντε μόνο μήνες από σήμερα και μάλλον είναι αδύνατον μετά την απόφαση της Δημοκρατικής Αριστεράς να συγκροτηθεί ενιαίο ψηφοδέλτιο. Ας αφήσουν λοιπόν την κάθε πολιτική δύναμη να αποφασίσει η ίδια τι είναι καλύτερο να κάνει και η πρωτοβουλία να μείνει μακριά από τις διεργασίες αυτές. Δεν είναι οι ευρωεκλογές το καθοριστικό σημείο για τη Δημοκρατική Παράταξη. Εκείνο που πρέπει να κάνουν στη φάση αυτή είναι να ανοίξουν τους διαύλους επικοινωνίας και συζήτησης στον ανέστιο κόσμο της Δημοκρατικής Παράταξης και όλων των δημοκρατικών κομμάτων. Μέσα από τη συγκρότηση κινήσεων, που θα λειτουργούν όμως ως παράταξη, ως «ομπρέλα» φίλων της Δημοκρατικής Παράταξης και όχι ως κομματικές κινήσεις, να βοηθήσουν να έρθουν κοντά οι δυνάμεις αυτές να ανοίξουμε τα μεγάλα θέματα δημοκρατίας και μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη η χώρα. Οι συζητήσεις αυτές θα βοηθήσουν όχι μόνο στην κατανόηση των προβλημάτων και των λύσεων που προτείνει η Δημοκρατική Παράταξη, αλλά και  στην εμπέδωση μιας κοινής πολιτικής κουλτούρας των φίλων της Παράταξης, ανεξάρτητα αν ανήκουν σε κάποιο πολιτικό κόμμα ή όχι και σε ποιο. Κάθε άλλη απόφαση, ή πρακτική, που θα πιέζουν στην κατεύθυνση συγκρότησης κόμματος άμεσα με το επίσημο ΠΑΣΟΚ και κάποιες μεμονωμένες δυνάμεις της δημοκρατικής αριστεράς και ανένταχτων, θα αποτελεί απλά βολονταρισμό κάποιων στελεχών, που όμως μεσοπρόθεσμα θα ακυρώσουν ή θα πληγώσουν, ίσως ανεπανόρθωτα την υπόθεση της Δημοκρατικής Παράταξης.

Από την πλευρά της Δημοκρατικής Αριστεράς, υλοποιώντας τις αποφάσεις του 2ου Συνεδρίου της να βοηθήσει συγκεκριμένα ώστε να ανοίξουν οι δίαυλοι επικοινωνίας και συζήτησης με την πρωτοβουλία των 58, χωρίς φόβο υλοποιώντας την απόφαση της ότι συζητάει με όλους. Δεν την υποχρεώνει κανένας να συζητήσει με το ΠΑΣΟΚ εφόσον την περίοδο αυτή ασκεί Κυβερνητική εξουσία. Το γεγονός ότι στις εκδηλώσεις της πρωτοβουλίας των 58 θα παρευρίσκονται στελέχη, μέλη ή φίλοι του ΠΑΣΟΚ, δεν νομίζω ότι η Δημοκρατική Αριστερά έχει κάποιο κόμπλεξ να συνευρεθεί και να συζητήσει μαζί τους για τα προβλήματα της χώρας. Αυτό ήδη γίνεται εδώ και τέσσερα χρόνια σε όλη τη χώρα μέσα από τις αυτοδιοικητικές κινήσεις που έχουν συγκροτηθεί και που τουλάχιστον σε πέντε δήμους συγκυβέρνησαν το προηγούμενο διάστημα. Αλλά και διαφορές να υπάρχουν σε κάποιες πόλεις ο κάθε πολιτικός φορέας είναι αυτόνομος να αποφασίσει τι εκτιμά καλύτερο για το τόπο και σε κανένα δεν μπορεί να επιβληθεί η βούληση του άλλου.
Συμπερασματικά, η υπόθεση της συγκρότησης του τρίτου πόλου ή της Δημοκρατικής Παράταξης όπως μου αρέσει καλύτερα να την αποκαλώ, αποτελεί ένα στοίχημα για όλους τους δημοκράτες, προοδευτικούς πολίτες της χώρας. Η επιτυχία του εγχειρήματος θα αποδείξει και το βαθμό υπευθυνότητας και σοβαρότητας του πολιτικού προσωπικού των συγκροτημένων δημοκρατικών φορέων που καλούνται να πρωταγωνιστήσουν στο νέο εγχείρημα.


21-12-2013
Κώστας Χαϊνάς

Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2013

Ομιλία μου στο 2ο Συνέδριο της Δημοκρατικής Αριστεράς




Ευχαριστώ τους συνέδρους του 2ου Συνεδρίου της Δημοκρατικής Αριστεράς που με ανέδειξαν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Δημοκρατικής Αριστεράς και ελπίζω να ανταποκριθώ στις προσδοκίες για μια υπεύθυνη αριστερά της συναίνεσης και της συνεργασίας, για μια Ελλάδα δημοκρατική και Ευρωπαϊκή.


Την ομιλία μου στο συνέδριο μπορείτε να την ακούσετε στο youtube στην διεύθυνση :



17-12-2013
Κώστας Χαϊνάς

Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2013

Για την υπόθεση της δημιουργίας μιας μεγάλης δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης.




Αναφερόμαστε στον πολιτικό χώρο, αν θέλουμε να μιλήσουμε με τους κλασσικούς όρους της πολιτικής γεωγραφίας, μεταξύ της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ. Στους επόμενους λίγους μήνες, αν όλα πάνε καλά και αποφύγουμε ως χώρα κάποιο σοβαρό ολίσθημα, νομίζω ότι η χώρα θα γυρίσει σελίδα. Με το κλείσιμο των ελλειμμάτων της και το διακανονισμό για την αναδιάρθρωση του χρέους με τους εταίρους μας, θα έχουμε κάνει ένα σημαντικό βήμα. Ασφαλώς δεν θα έχουμε ξεμπερδέψει. Μάλλον θα έχουμε ένα νέο ξεκίνημα, μια νέα αφετηρία για τη νέα Ελλάδα, της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης, της ευρωπαϊκής προοπτικής. Όμως θα έχουμε ξεμπερδέψει με την  χρεοκοπία. Και τότε θα γίνει ο λογαριασμός για τον καθένα. Και τότε ο κάθε πολίτης θα κρίνει πολιτικές και πολιτικούς. Για την στάση της κάθε πολιτικής δύναμης και του κάθε πολιτικού στα χρόνια της κρίσης. Για τη συμβολή του καθένα. Θετική και αρνητική. Ποιοι έβαλλαν πλάτη και ποιοι δημαγωγούσαν. Και θα κριθούν όλοι ασφαλώς, μέσα από την ετυμηγορία του στις ερχόμενες εθνικές εκλογές, που ελπίζω να γίνουν μετά το κλείσιμο αυτού του κεφαλαίου που διανύουμε σήμερα.
Έχω την αίσθηση ότι στη μεταμνημονιακή Ελλάδα, θα έχουμε μεγάλες αλλαγές και ανακατατάξεις στις υπάρχουσες πολιτικές δυνάμεις, με αναδιατάξεις, νέες ανασυγκροτήσεις και πολιτικές εκφάνσεις. Και μεγάλες αλλαγές στους σημερινούς πολιτικούς συσχετισμούς. Η ψεύτικη αντίθεση μνημόνιο-αντιμνημόνιο, που πάνω της οικοδομήθηκαν ολόκληρες πολιτικές στρατηγικές – ακόμη και κόμματα-, με τη γνωστή πόλωση που δημιουργήθηκε στα χρόνια της κρίσης και τις δυσμενείς επιπτώσεις στη χώρα και στην κοινωνία, φαίνεται ότι στο άμεσο μέλλον θα αμβλυνθεί και θα ξεπεραστεί από τα ίδια τα πράγματα. Την θέση της θα πάρουν οι πραγματικές αντιθέσεις και τα πραγματικά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας, οπότε και οι πολιτικές δυνάμεις που θα επιβιώσουν ή θα αναδειχθούν, θα πρέπει να προσαρμόσουν την πολιτική τους φυσιογνωμία στις νέες συνθήκες που θα δημιουργηθούν. Θα είναι υποχρεωμένες να απευθύνουν μια νέα αφήγηση στην κοινωνία, χωρίς ψεύτικα συνθήματα και διλήμματα, σε μια Ελλάδα που θα έχει πάρει διαζύγιο με τους δικομματισμούς κάθε τύπου, θα ζητά συναινέσεις και συμβιβασμούς, από το πολιτικό σύστημα. Όσες πολιτικές δυνάμεις επιμείνουν στην παλιά πολιτική ρητορική της άγονης αντιπαράθεσης, της πόλωσης για την πόλωση και του άκρατου λαϊκισμού, δεν νομίζω ότι μπορούν να ελπίζουν στην ανάδειξή τους σε πρωταγωνιστικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Νομίζω δηλαδή ότι η κρίση μας βοήθησε και ως κοινωνία να ωριμάσουμε γρήγορα. Δηλαδή να έχουμε μεγαλύτερες και ποιοτικότερες απαιτήσεις από το πολιτικό προσωπικό και από το πολιτικό σύστημα.
Αν λοιπόν έχουν κάποια βάση τα προηγούμενα, τότε η συνάντηση των δημοκρατικών, προοδευτικών δυνάμεων σε ένα νέο διακριτό πόλο, αποτελεί μια αναγκαιότητα. Πως θα γίνει όμως αυτή η συγκρότηση του τρίτου πόλου, της κεντροαριστεράς, της δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης, πέστε την όπως θέλετε. Την σκέφτομαι ως μια νέα συνάντηση, χωρίς προαπαιτούμενα. Παλαιότερων –με την πολιτική έννοια- αλλά και νέων ανθρώπων. Ενταγμένων στους σημερινούς πολιτικούς σχηματισμούς αλλά και ανένταχτων. Χωρίς αποκλεισμούς. Χωρίς ηγεμονισμούς. Όλων των δημοκρατικών, προοδευτικών δυνάμεων. Οπουδήποτε και αν βρίσκονται σήμερα. Όλων εκείνων που θέλουν να κάνουν μια νέα αρχή. Σε κοινωνικό επίπεδο, όλων εκείνων των δυνάμεων που απογοητευμένες, έχουν επιλέξει να παρακολουθούν απλά τις εξελίξεις της πολιτικής ζωής. Των χιλιάδων συμπολιτών μας που διαπιστώνουν ότι δεν τους «χωράει» κανένα από τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα και παρακολουθούν τις εξελίξεις αποστασιοποιημένοι. Εκείνων των πολιτών που αισθάνονται, είτε προδομένοι, είτε απογοητευμένοι, που αισθάνονται στενάχωρα από την συμμετοχή ή την στήριξή τους στα υπάρχοντα δημοκρατικά κόμματα. Όλοι αυτοί οι χιλιάδες δημοκρατικοί πολίτες περιμένουν ένα θετικό μήνυμα από ένα νέο πολιτικό δημιούργημα. Που δεν θα κουβαλάει τα όποια βαρίδια του παρελθόντος. Χωρίς φανατισμούς και κραυγές, χωρίς ιδεολογήματα, χωρίς δογματισμούς, χωρίς ευαγγέλια, χωρίς αρχηγισμούς και ξεκομμένες ηγετικές ομάδες που θα αποφασίζουν για χάρη τους. Με ανεκτικότητα στην όποια διαφορετικότητα. Με αίσθηση της ανάγκης για διάλογο και σύνθεση. Με δημοκρατία και διαδικασίες ανοικτές στην κοινωνία. Που θα καλύψει τις ανάγκες των πολιτών που αναζητούν ένα νέο ξεκίνημα. Των νέων ανθρώπων που έχουν γυρισμένη την πλάτη στο υπάρχων πολιτικό σύστημα, γιατί τους μυρίζει μούχλα και συντήρηση. Όλους αυτούς τους συμπολίτες μας, θεωρώ ότι είναι εν δυνάμει οι πρωταγωνιστές αυτού του νέου.
Σε πολιτικό επίπεδο ποιες δυνάμεις μπορούν να συμμετέχουν στο νέο εγχείρημα ; Μια εκδοχή είναι ο τρίτος πόλος της ΔημΑρ με κάποιους συνεργαζόμενους. Παρότι η Δημοκρατική Αριστερά και ο Φώτης Κουβέλης είναι από τις πιο άφθαρτες πολιτικά δυνάμεις του πολιτικού συστήματος, δεν νομίζω ότι μπορεί από μόνη της –έστω και με κάποιους συνεργαζόμενους τύπου Λοβέρδου και Καστανίδη- να αποτελέσει τη δύναμη που γύρω απ’ αυτή θα χτιστεί το νέο πολιτικό εγχείρημα. Οι λόγοι είναι πολλοί. Οι υπαναχωρήσεις της και οι επαμφοτερίζουσες πολιτικές της, μετά την ιστορικής σημασίας απόφασή της να στηρίξει μια Κυβέρνηση εθνικής συνευθύνης τον Ιούνιο του 2012, έχει δημιουργήσει πολλές αμφιβολίες και δυσπιστίες σε ένα σημαντικό τμήμα της κοινωνίας. Η μικρή της πολιτική εμβέλεια, που εκφράζεται από τις αποστάσεις που κρατάνε σημαντικές δημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις και χτεσινοί συνομιλητές της, αλλά και η επιρροή της όπως καταγράφεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις, δείχνουν ότι δεν μπορεί να αποτελέσει από μόνη της τη δύναμη που γύρω της θα συσπειρωθεί όλο αυτό το δημοκρατικό προοδευτικό τμήμα της κοινωνίας που ψάχνει και αναζητά το νέο. Το πολύ να αποτελέσει μια συμπαθής συμπληρωματική δύναμη στο πολιτικό σκηνικό, η οποία θα προσπαθεί να επιβιώσει πολιτικά και να καλύψει κάποια κενά που θα δημιουργούνται από την πόλωση ενός αδιέξοδου δικομματισμού.
Για το ΠΑΣΟΚ δεν γίνεται λόγος. Το κόμμα αυτό έκλεισε τον ιστορικό του κύκλο, με όσα μπορεί κάποιος να του καταλογίσει στην μεταπολιτευτική του διαδρομή και παρά τον θετικό ρόλο που έπαιξε μετά την κρίση του 2009, για την σωτηρία της χώρας και την αποφυγή της ανοικτής χρεοκοπίας.
Μια άλλη προσέγγιση του τρίτου πόλου, μιλάει για συνεργασία ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ. Και στη βάση αυτής της προσέγγισης αναπτύσσεται το επιχείρημα ότι δεν είναι δυνατόν σήμερα μια τέτοια συνεργασία, όταν το ΠΑΣΟΚ είναι Κυβερνητική δύναμη, ενώ η ΔΗΜΑΡ βρίσκεται στην αντιπολίτευση, διαφωνώντας με την ασκούμενη Κυβερνητική πολιτική. Το επιχείρημα αυτό όμως είναι έωλο, γιατί δεν νομίζω ότι αυτό είναι το ζητούμενο. Δεν νομίζω ότι η υπόθεση μιας μεγάλης δημοκρατικής, προοδευτικής παράταξης, περιορίζεται σε μια μορφή συνεργασίας ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ. Το πρόβλημα της δημιουργίας μιας μεγάλης δημοκρατικής, προοδευτικής παράταξης, είναι μια πολύ ευρύτερη και με μεγαλύτερη εμβέλεια υπόθεση. Δεν αποτελεί κάποιου είδους συγκόλληση ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ. Μια πρωτοβουλία τέτοια δεν έχει στόχο το άθροισμα, αλλά τον πολλαπλασιασμό. Άρα λοιπόν μην αδικούμε την όποια πρωτοβουλία και την περιορίζουμε σε μια τέτοια συνεργασία ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ. Ασφαλώς οι δυνάμεις των δύο αυτών κομμάτων μπορούν να παίξουν έναν σημαντικό ρόλο, αλλά η πρωτοβουλία δεν είναι δυνατόν να περιορισθεί απλά σε μια συνεργασία ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ.
Και πως ακριβώς μπορεί να γίνει αυτή η συγκρότηση της νέα δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης; Είναι η πρωτοβουλία των 58, μια πρωτοβουλία στην κατεύθυνση αυτή; Θα μπορούσε κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις. Η όποια διαδικασία συγκρότησης, θα πρέπει να έχει τα χαρακτηριστικά της αυτοδυναμίας, της αυτονομίας από τα υπάρχοντα κόμματα, χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς ηγεμονισμούς. Θα πρόσθετα και χωρίς βολονταρισμούς. Ασφαλώς πολλά θέματα επείγουν. Όμως στο όνομα του επείγοντος δεν μπορούμε να παραβλέπουμε αντικειμενικές δυσκολίες. Βλέπουμε για παράδειγμα σήμερα την ηγεσία της Δημοκρατικής Αριστεράς να διστάζει να κάνει το βήμα και να αγκαλιάσει την πρωτοβουλία των 58. Άσχετα αν συμφωνεί ή αν διαφωνεί κάποιος με την στάση αυτή, δεν μπορεί να την παραβλέψει. Άρα, κάθε πίεση να κατέβουν αυτά τα δύο κόμματα μέσα από κοινές λίστες του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, μάλλον δεν θα φέρει αποτελέσματα, εάν δεν είναι ώριμη. Ίσως χρειάζεται μια πιο ευέλικτη τακτική από όλες τις πλευρές. Θα μπορούσε για παράδειγμα η πρωτοβουλία των 58, να μην θέτει ως προαπαιτούμενο –αν το θέτει- την κοινή κάθοδο των δύο κομμάτων στις ευρωεκλογές του 2014. Ή ας το θέσω διαφορετικά. Η πρωτοβουλία των 58 δεν πρέπει να εμπλακεί τι θα κάνει το κάθε κόμμα. Στην φάση αυτή να δοκιμάσει να δημιουργήσει τις βάσεις και τις προϋποθέσεις για τη συνάντηση των δημοκρατικών, προοδευτικών δυνάμεων. Να αποτελέσει στη φάση αυτή, μια πολιτική κίνηση “ομπρέλα”, -αν θέλετε πέστε την ελληνική ελιά- όλων όσων περιγράψαμε στην αρχή. Να ανοίξει τα μεγάλα θέματα της νέας αφήγησης. Του προγραμματικού πλαισίου για τη νέα Ελλάδα στη μεταμνημονιακή εποχή. Να δοκιμάσουμε το εγχείρημα στις αυτοδιοικητικές εκλογές, όπως δοκιμάσθηκε σε αρκετούς άλλους χώρους με μεγάλη επιτυχία, όπως στο ΤΕΕ και αλλού. Και θα δούμε. Εάν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για το επόμενο βήμα θα γίνει. Οι βιασύνες πολλές φορές καίνε τα καλύτερα εγχειρήματα. Και η Δημοκρατική Αριστερά νομίζω δεν έχει λόγους να απορρίψει μια τέτοια συνάντηση, που δεν θα θέτει τετελεσμένα. Μάλλον μια πιο ευέλικτη τακτική εκ μέρους της πρωτοβουλίας των 58, θα αφαιρέσει τα όποια προσχήματα κάποιων στη Δημοκρατική Αριστερά, που επικαλούνται κάποια δήθεν τετελεσμένα για να απορρίψουν την πρωτοβουλία των 58, στην πραγματικότητα με βάση τα γραφόμενά τους, αλληθωρίζουν σε άλλες κατευθύνσεις. Όμως αυτό είναι αναπόφευκτο, όπως αναφέραμε και προηγούμενα στη μεταμνημονιακή Ελλάδα. Κάποιες δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ θα προσανατολιστούν προς το ΣΥΡΙΖΑ, αισθανόμενες ότι είναι πιο κοντά στο σχέδιο του. Κάποιες άλλες δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ θα έρθουν προς την δημοκρατική προοδευτική παράταξη, γιατί θα συνειδητοποιήσουν ότι αυτός είναι ο δικός τους πολιτικός χώρος και κάποιοι άλλοι θα αποδράσουν προς τα αριστερά του, διαισθανόμενοι ότι προδόθηκαν από έναν ρεαλιστικότερο και πιο προσγειωμένο ΣΥΡΙΖΑ.

Συμπερασματικά θα έλεγα ότι η υπόθεση της συγκρότησης της μεγάλης δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης, είναι μια υπόθεση που κυρίως θα οικοδομηθεί και θα κερδηθεί εάν καταφέρουμε να την κάνουμε υπόθεση της κοινωνίας. Χωρίς αποκλεισμούς και ηγεμονισμούς, αλλά και χωρίς μαξιμαλισμούς και βολονταρισμούς.

9-12-2013
Κώστας Χαϊνάς