Παρασκευή 24 Μαΐου 2013

Ο μύθος της Υπηρεσίας Μιας Στάσης για την ίδρυση επιχειρήσεων στην Ελλάδα


 
Με την Κοινή Υπουργική Απόφαση Κ1-802/23.3.2011 (ΦΕΚ 470Β), καθορίστηκαν οι διαδικασίες για την σύσταση επιχειρήσεων οποιασδήποτε νομικής μορφής. Όχι βέβαια για όλες αφού εξαιρούνται όσες επιχειρήσεις χρειάζονται κάποια άδεια του Κράτους για να λειτουργήσουν. Π.χ. οι επιχειρήσεις εστίασης, όσες συνδέονται με υγειονομικές άδειες κ.λ.π. δηλαδή ένα μεγάλο ποσοστό επιχειρήσεων. Μάλιστα για το σκοπό αυτό ιδρύθηκαν υπηρεσίες μιας στάσης. Τα επιμελητήρια ως να μην είχαν ρόλο και δουλειά, αφού η εγγραφή των επιχειρήσεων στα μητρώα τους θα γίνει μάλλον προαιρετική (έτσι και πρέπει),  έτρεξαν και δημιούργησαν υπηρεσίες μιας στάσης. Και αν κάποιος επισκεφθεί ένα επιμελητήριο και δει μια ουρά κάποιων δεκάδων ή και εκατοντάδων αλαφιασμένων πολιτών που περιμένουν στην ουρά να εξυπηρετηθούν, μην παραξενευτείτε. Είναι οι περίφημες Υπηρεσίες Μιας Στάσης ! One Stop Shop στα ελληνικά (!), όπως το διαφήμιζαν κάποιοι στις τηλεοράσεις. Απολαύστε λοιπόν ένα ταξίδι σ’άυτό το μαγευτικό κόσμο του One Stop Shop, όπως εφαρμόζεται στην Ελλάδα.
        Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι έχετε όπως δύο φίλοι μου, μια ιδέα και θέλετε να κάνετε ένα παρασκευαστήριο (εργαστήριο) παραγωγής κάποιων ελληνικών εδεσμάτων, τα οποία θα τα διαθέτετε απευθείας εσείς στους πελάτες σας. Αυτό λέγεται επιχείρηση υγειονομικού ενδιαφέροντος, γιατί θα χρειαστεί να πάρετε ειδική άδεια λειτουργίας από τον Δήμο ή την Περιφέρεια, ανάλογα με την ισχύ των μηχανημάτων του εργαστηρίου σας. Ας πάρουμε τα εύκολα και ότι απλά θα χρειαστείτε μια άδεια από τον Δήμο της περιοχής που θα εγκαταστήσετε την επιχείρησή σας. Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι έχετε βρει το κατάλληλο κατάστημα για την δραστηριότητα αυτή, που σημαίνει ότι έχετε αναθέσει σε ειδικό μηχανικό να ψάξει το θέμα και πριν κάνετε κάποια κίνηση και κλείσετε τον χώρο να είστε σίγουροι ότι επιτρέπεται η προβλεπόμενη χρήση. Το θέμα είναι ότι καμιά υπηρεσία δεν σου κάνει γνωμάτευση, δηλαδή να πας στην αρμόδια υπηρεσία του Δήμου ή της Περιφέρειας μαζί με τα δικαιολογητικά που απαιτούνται για την κανονική άδεια και να ζητήσεις να γνωματεύσει για έναν χώρο που θα μισθώσετε. Άρα θα πρέπει το θέμα της καταλληλότητας να το έχετε λύσει πριν μισθώσετε το χώρο με το μηχανικό σας (Κόστος Α). Στην συνέχεια μπορείτε να προχωρήσετε σε διαπραγματεύσεις με τον ιδιοκτήτη του χώρου και να υπογράψετε ιδιωτικό συμφωνητικό μίσθωσης, για το οποίο ενδέχεται να απαιτηθούν συμβουλές ενός δικηγόρου, εάν ιδιαίτερα οι όροι που σας θέτει ο ιδιοκτήτης του χώρου, είναι κάπως περίεργες. Π.χ. σε ένα μισθωτήριο ζητήθηκε να καλύπτει το φόρο των μισθωμάτων ο ενοικιαστής(!!!) (Κόστος Β). Αφού με το καλό υπογράψετε το μισθωτήριο συμβόλαιο και πληρώσετε 2-3 μισθώματα εγγύηση συν το τρέχον ενοίκιο, τότε μπορείτε να πάτε στην τοπική Δ.Ο.Υ. να το δηλώσετε και να το σφραγίσετε. (Δεν αναφέρω τον περίφημο «αέρα» ελπίζοντας ότι, πρώτον δεν θα το δεχόσασταν και δεύτερον εκτιμώντας ότι η κρίση τον εξανέμισε όπου υπήρχε). Στην φάση αυτή ξεκινήστε και την διαδικασία προέγκρισης της άδειας λειτουργίας από τον τοπικό Δήμο, γιατί θα με θυμηθείτε. Προσέξτε, όταν καταθέσετε την αίτηση-δήλωση στον Δήμο που θα ανήκει η επιχείρηση να πάρετε πρωτόκολλο και αντίγραφο της αίτησης, ώστε να φαίνεται η ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης. Και ασφαλώς μαζί με την αίτηση θα σας ζητήσουν και κάποια δικαιολογητικά, όπως τη σύμφωνη γνώμη όλων των άλλων ιδιοκτητών της πολυκατοικίας που είναι το κατάστημα, σχεδιάγραμμα ακριβούς θέσεως, κατόψεις και όψεις του καταστήματος και άλλα ανάλογα με την «όρεξη» της κάθε υπηρεσίας του κάθε Δήμου ή Περιφέρειας. (Κόστος Γ). Εδώ περιμένουμε την προέγκριση της άδειας λειτουργίας για να την καταθέσετε στην Δ.Ο.Υ.
Για να μην καθυστερούμε στην σύσταση της επιχείρησης ας πάμε σε κάποια Υπηρεσία Μιας Στάσης, π.χ. ένα επιμελητήριο και ας πούμε ότι η νομική μορφή της εταιρίας σας είναι μια απ’ αυτές που έχουμε στο εμπορικό μας δίκαιο. Εάν αναθέσατε την συγγραφή του ιδιωτικού συμφωνητικού (ή Καταστατικού) σε δικηγόρο και θέλετε και συμβολαιογραφική πράξη, υπολογίστε και το κόστος του δικηγόρου και του συμβολαιογράφου. (Κόστος Δ). Εάν τη διαδικασία την αναθέσετε σε κάποιο λογιστικό γραφείο τότε υπολογίστε και ένα κόστος για το Λογιστή (Κόστος Ε). Έφθασε η στιγμή να τρέξετε εσείς ή ο λογιστής σας στην περίφημη Υπηρεσία Μιας Στάσης, μαζί με τις απαραίτητες εξουσιοδοτήσεις, οι οποίες πρέπει να είναι θεωρημένες από κάποιο ΚΕΠ. Πρώτα πρέπει να πάτε μια επίσκεψη για να ελέγξετε την επωνυμία και το διακριτικό τίτλο της επιχείρησης σας, ώστε να μην χρησιμοποιήσετε κάποιαν που ήδη χρησιμοποιείται. Αναμονή στην ουρά και αν ξεμπερδέψετε εντός της ημέρας μην το πείτε ούτε στον παπά. Αφού πάρετε την έγκριση για την επωνυμία και τον διακριτικό τίτλο, με το καταστατικό στο χέρι είστε έτοιμοι να πάτε στο Ταμείο Νομικών όπου θα πληρώσετε τουλάχιστον 50,00 € για δικαιώματα από δημοσιεύσεις καταστατικών εταιριών! Και στην συνέχεια στο Ταμείο Υγείας Δικηγόρων θα πληρώσετε 1% πάνω στο εταιρικό κεφάλαιο. Δηλαδή σε ένα κεφάλαιο π.χ. 100.000 € θα πληρώσετε 1.000,00 €.(Κόστος Ε). Αυτά τα δύο χαράτσια δεν τα καταλάβατε; Αφού όπου ενεπλάκη δικηγόρος, συμβολαιογράφος μέχρι στιγμής τους έχετε πληρώσει κανονικά, γιατί να πληρώσετε τα ταμεία τους ; Γιατί κάποιος πρέπει να πληρώνει τα «ευγενή» ταμεία, εκτός από τα μέλη τους. Έχω μάθει ότι τα συγκεκριμένα χαράτσια έχουν μπει στο στόχαστρο της τρόικας, αλλά ακόμη δεν έχουν αρθεί οι εγχώριες αντιστάσεις της συντεχνίας. (Συγνώμη φίλοι δικηγόροι αλλά πρέπει να λέμε την αλήθεια). Στην συνέχεια θα επισκεφθείτε την Δ.Ο.Υ. της περιοχής σας και θα πληρώσετε τον Φόρο Συγκέντρωσης Κεφαλαίου που είναι 1% στο εταιρικό (μετοχικό) κεφάλαιο της εταιρίας. (Κόστος Ζ). Εάν στη Δ.Ο.Υ. φτάσετε με το καλό και δεν παρουσιασθεί κάποιο «κόλλημα» του πληροφοριακού συστήματος μπορεί να τελειώσετε σε 1-2 μέρες. Αφού πάρετε λοιπόν τις πολυπόθητες σφραγίδες από όλες τις προηγούμενες στάσεις σας, βουρ για την Υπηρεσία Μιας Στάσης! Νομίζατε ότι τελειώσατε ; Όχι βέβαια! Μπείτε στην ουρά και περιμένετε. Θα σας παραλάβουν τα χαρτιά που έχετε ετοιμάσει και θα σας πουν ευγενικά, θα σας ειδοποιήσουμε μόλις είμαστε έτοιμοι. Πόσο είναι αυτός ο χρόνος ; Από 2-3 μέρες έως ένα μήνα μου λένε κάποιοι έμπειροι! Αφού κάποια στιγμή χτυπήσει το τηλέφωνό σας (ή αφού εσείς πιέζετε καθημερινά με επισκέψεις στην Υπηρεσία Μιας Στάσης ή με τηλέφωνο, αν βρεθεί βέβαια κάποιος να το σηκώσει), πάτε στην Υπηρεσία Μιας Στάσης, η οποία σας ενημερώνει πανηγυρικά ότι σας έγραψε κανονικά στο Γενικό Εμπορικό Μητρώο και είστε έτοιμοι να πάτε στην Δ.Ο.Υ. για έναρξη και ΑΦΜ. Προηγούμενα όμως πρέπει να πάτε από ΟΑΕΕ (το ταμείο των ελευθέρων επαγγελματιών) και να γραφτείτε. Τώρα εάν είχατε στο παρελθόν κάποια επαγγελματική δραστηριότητα και υπάρχει κάποια εκκρεμότητα με το Ταμείο αυτό, τότε δεν σας εγγυώμαι ότι θα ξεμπερδέψετε εύκολα. Θα χρειαστείτε κάποιες μέρες για να καθαρίστε το παρελθόν σας και μετά αφού πληρώσετε περίπου 300,00 € μπορείτε να κάνετε εγγραφή ή επανεγγραφή στο Ταμείο. (Κόστος Η).
Θα χρειαστείτε ασφαλώς με όσα σας έδωσε η Υπηρεσία Μιας Στάσης να έχετε και την προέγκριση του Δήμου για την άδεια λειτουργίας της επιχείρησης. Εάν εντός 15 ημερών δεν σας δώσει ο Δήμος την προέγκριση, τότε σας δίνει αυτοδίκαια μια βεβαίωση ότι έχετε καταθέσει αίτηση για άδεια, όπου αναγράφεται η ημερομηνία της αίτησής σας και έτσι μπορείτε να προχωρήσετε για την έναρξη στην Δ.Ο.Υ. Προσοχή, εάν η βεβαίωση εκδόθηκε σε λιγότερο από ένα μήνα από τότε που καταθέσατε την αίτησή σας, τότε η Δ.Ο.Υ. δεν την δέχεται! Σας λέει δηλαδή να περιμένετε όσες μέρες χρειαστεί για να συμπληρωθεί ένας μήνας, από την ημερομηνία της αίτησής σας και τότε μπορείτε να προχωρήσετε στην έναρξη και να σας χορηγήσει ΑΦΜ! Τραγέλαφος. Ο νομοθέτης για να προστατέψει τον πολίτη ορίζει ότι, αυτοδίκαια, εάν ο Δήμος εντός 15 ημερών δεν έχει εκδώσει την προέγκριση της άδειας, τότε ο Δήμος είναι υποχρεωμένος να χορηγήσει στον πολίτη μια βεβαίωση ότι έχει καταθέσει αίτηση, ώστε να την προσκομίσει στην Δ.Ο.Υ. και να προχωρήσει η έναρξη της επιχείρησης. Προφανώς δεν ήταν ενημερωμένοι στην συγκεκριμένη Δ.Ο.Υ. για τις 15 μέρες που απαιτεί ο νόμος και όχι ένα μήνα. Αλλά το τραγικό δεν είναι αν οι 30 έγιναν 15 που είναι θετικό, αλλά το γεγονός ότι εάν η βεβαίωση εκδοθεί σε λιγότερες μέρες δεν γίνεται δεκτή από την Δ.Ο.Υ. (!) Και πρέπει να περιμένεις να συμπληρωθούν 15 μέρες (κατά την συγκεκριμένη Δ.Ο.Υ. έναν μήνα) για να κάνεις έναρξη!
Λοιπόν καλωσορίσατε κύριοι στον θαυμάσιο Κόσμο των επιχειρήσεων! Πήρατε το πρώτο βάπτισμα του πυρός. Της επιχειρηματικής δραστηριότητας που στη χώρα μας βρίσκεται σε συνεχή διωγμό. Που από τα πρώτα βήματα αποτρέπουν τα νέα παιδιά από το επιχειρείν. Και αν προσθέσουμε τα προαναφερθέντα κόστη, τότε με το ξεκίνημα η επιχείρηση ήδη έχει μπει σε περιπέτειες. Όμως δυστυχώς δεν μπορούμε να είμαστε όλοι δημόσιοι υπάλληλοι. Και η δύναμη της δημιουργίας και της παραγωγής πλούτου είναι οι επιχειρήσεις. Και ιδιαίτερα για τη χώρα μας το κλειδί της ανάπτυξης είναι η μικρή επιχείρηση. Μια λύση μπορώ να προτείνω στο μικρό αυτό σημείωμα. Με έναν νόμο να καταργηθούν τα πάντα και η επιχείρηση να δημιουργείται από τον ίδιο τον ενδιαφερόμενο ή από πιστοποιημένους φοροτεχνικούς, μέσα από ένα ενιαίο πληροφοριακό σύστημα, χωρίς καμιά φυσική επαφή με υπαλλήλους, διασυνδεδεμένο με όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες, όπου όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά θα κατατίθενται σε ηλεκτρονική μορφή και η κάθε υπηρεσία θα τα παραλαμβάνει ηλεκτρονικά και θα μπορεί να κάνει τους απαραίτητους ελέγχους. Μια λύση εφικτή, ρεαλιστική και πολύ οικονομική. Το μόνο «μειονέκτημα» της είναι ότι αυτόματα θα γίνουν αχρείαστοι χιλιάδες υπάλληλοι.


Χαλκίδα 24-5-2013
Κώστας Χαϊνάς

Κυριακή 12 Μαΐου 2013

Σκέψεις για την απεργία της ΟΛΜΕ στις εξετάσεις




Ασφαλώς κάθε ομάδα ή κλάδος εργαζομένων επιλέγει τις μορφές και τους τρόπους που θέλει να αγωνιστεί και κρίνεται γι αυτό. Και οι πολίτες έχουν δικαίωμα να εκφράζουν τη γνώμη τους για οτιδήποτε αφορά την κοινωνία. Με ψυχραιμία και νηφαλιότητα πάντα. Χωρίς κοινωνικούς αυτοματισμούς. Αλλά με κρίση και καλόπιστη κριτική. Σε μια περίοδο δύσκολη όπως αυτή που διανύουμε ως χώρα και ως κοινωνία όλοι οι εργαζόμενοι και οι εκπαιδευτικοί ασφαλώς, έχουμε υποστεί περικοπές. Προσωπικά οι θυσίες και οι περικοπές αυτές θα ήθελα να ήταν πιο δίκαιες και όχι τόσο οριζόντιες, όσο τελικά ήταν. Η ουσία όμως είναι ότι η χώρα είχε πτωχεύσει και έπρεπε να αποφύγουμε την άτακτη χρεοκοπία, δηλαδή το δρόμο προς τη «κόλαση»… Γιατί εάν είχε ανοίξει αυτή η πόρτα της «κολάσεως» ειλικρινά δεν ξέρω τι θα κάναμε σήμερα…Η διεθνής εμπειρία για όσους έχουν ανοικτά τα μάτια είναι διδακτική… Τουλάχιστον μέχρι στιγμής δεν έχουν βγει οι «χατζάρες» που είδαμε στην Αργεντινή. Όποιοι λένε καλύτερα να είχαν βγει, θα τους παρακαλούσα να το ξανασκεφτούν. Όποτε η χώρα πέρασε περιόδους τέτοιων διχασμών ήρθε δεκαετίες πίσω…
Ύστερα για να είμαστε αντικειμενικοί, τις πιο μεγάλες επιπτώσεις της κρίσης τις φορτώθηκε ο ιδιωτικός τομέας. Το 1,5 περίπου εκατ. άνεργοι και κάποιες χιλιάδες κλειστά μαγαζιά κάτι δηλώνει. Και αυτοί οι δύσμοιροι του ιδιωτικού τομέα πρέπει, όχι μόνο να ζήσουν τις οικογένειες τους αλλά και μέσα από τη φορολογία να δώσουν στο Κράτος τα απαραίτητα έσοδα για να μπορέσει να πληρώσει στη συνέχεια τους υπαλλήλους του, δηλαδή και τους εκπαιδευτικούς. Γιατί ο πλούτος παράγεται στον ιδιωτικό τομέα από τους σκληρά εργαζόμενους του, τις επιχειρήσεις, τους αυτοαπασχολούμενους και τους αγρότες μας. Ο δημόσιος τομέας (δηλαδή οι υπηρεσίες) δεν παράγει πλούτο. Είναι απαραίτητος όμως γιατί προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες στην κοινωνία, όπως είναι η υγεία, η εκπαίδευση κ.λ.π. δηλαδή για την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης που παράγει τον πλούτο. Γι αυτό επειδή είναι πολύτιμος τομέας πληρώνεται από την κοινωνία για να εξυπηρετεί την κοινωνία και τους πολίτες. Γι αυτό οι εργαζόμενοι του δημόσιου τομέα χρειάζεται να είναι προσεκτικοί όταν οι μορφές πάλης τους επιδρούν αρνητικά στην υπόλοιπη κοινωνία. Και πρέπει να ξανασκεφτούν ξανά και ξανά όταν διεκδικούν, πως το διεκδικούν και αν αυτό που διεκδικούν είναι δίκαιο πάντα σε σχέση με την υπόλοιπη κοινωνία.
Ένα άλλο θέμα που ενδιαφέρει την κοινωνία και οι πολίτες θα ήθελαν να ακούσουν από τους εκπαιδευτικούς και για τα άλλα σοβαρά προβλήματα της εκπαίδευσης. Για παράδειγμα, τι θα γίνει με την ποιότητα της εκπαιδευτικής διαδικασίας, με την ουσία της γνώσης; Τι θα γίνει με τον βραχνά της παραπαιδείας, τα ιδιαίτερα και τα φροντιστήρια που κοστίζουν μια περιουσία σε μια οικογένεια ; Και γιατί μια εργατική οικογένεια που δεν έχει να δώσει για ιδιαίτερα να μην μπορεί να σπουδάσει τα παιδιά της ; Γιατί σήμερα το Σχολείο δεν μπορεί να δώσει τα απαραίτητα εφόδια στο κάθε παιδί και να υποχρεώνεται η κάθε οικογένεια να στέλνει τα παιδιά της σε ιδιαίτερα και σε φροντιστήρια ; Δεν αφορά αυτό το πρόβλημα σε ένα μεγάλο βαθμό και τους εκπαιδευτικούς και το μάθημά τους ; Τι θα γίνει με εκείνους τους εκπαιδευτικούς που αρχίζουν τη «δουλειά», δηλαδή τα ιδιαίτερα τους, μόλις κλείσει το Σχολείο μέχρι αργά το βράδυ, στους ίδιους τους μαθητές τους ; Δηλαδή στα ιδιαίτερα τα «παίρνουν» τα γράμματα ενώ στο Σχολείο δεν τα «παίρνουν» ; Γιατί δεν θέλουν να αξιολογούνται οι εκπαιδευτικοί ; Και για να προλάβω το ερώτημα ποιος αξιολογεί, υπάρχουν αντικειμενικά συστήματα αξιολόγησης. Γιατί για παράδειγμα να μην επιβραβεύονται όσοι εκπαιδευτικοί έχουν σημαντικές επιτυχίες μέσα από τις τάξεις τους, χωρίς όμως φροντιστήρια και ιδιαίτερα ; Οικονομικά και βαθμολογικά. Ποιος θα είχε αντίρρηση σ’ αυτό; Γιατί αφήνουμε να συνεχισθεί αυτό το καθεστώς της ισοπέδωσης ;  Δεν διάβασα όμως κάτι σχετικό με αυτά στις ανακοινώσεις της ΟΛΜΕ. Μόνο πόσο θίχτηκαν οικονομικά διάβασα. Ναι, μειώθηκαν τα εισοδήματα των εκπαιδευτικών. Όμως μειώθηκαν σε όλους. Και κάτι άλλο. Κάποιοι άλλοι είδαν όχι μόνο να μειώνονται τα εισοδήματά τους, αλλά έχασαν και τη δουλειά τους. Και αυτοί και οι σύζυγοί τους. Και μέσα στην οικογένεια δεν μπαίνει κανένα εισόδημα. Το σκέφτηκαν αυτό οι φίλοι της ΟΛΜΕ που σ’αυτούς μπορεί να μειώθηκαν τα εισοδήματά τους αλλά τουλάχιστον ένας μισθός τουλάχιστον μπαίνει μέσα στην οικογένεια τους; Και το Καστελόριζο και η Κάσος Ελλάδα είναι και αν χρειαστεί να πάνε κάποιοι εκπαιδευτικοί στα νησιά μας αυτά για να μορφώσουν τα παιδιά μας, πρέπει να πάνε. Κάποιοι με περισσότερα ίσως προσόντα, μεταναστεύουν στην Γερμανία και στην Αγγλία.
Δεν συμφωνώ με τον διαχωρισμό των εργαζομένων ανάλογα εάν εργάζονται στον ιδιωτικό ή στον δημόσιο τομέα. Συμφωνώ με όσους θεωρούν ότι όλοι μαζί μπορούμε να ανατρέψουμε, τις παλιές νοοτροπίες και συμπεριφορές και κυρίως τις πολιτικές που μας οδήγησαν στα σημερινά αδιέξοδα της χώρας. Να αχρηστέψουμε το σύστημα των πελατειακών σχέσεων. Να μην επιτρέψουμε πλέον την κατάληψη του Κράτους από τους κομματικά ημέτερους. Αξιοκρατία παντού. Και να δούμε την βελτίωση της ζωής μας και των αποδοχών μας, μέσα από την αλλαγή του αναπτυξιακού μας μοντέλου με την παραγωγή πλούτου και όχι με δανεικά και χρέη. Αυτές είναι οι προκλήσεις για όλους μας κατά την γνώμη μου και όχι η συντήρηση και η υπεράσπιση του χτες.


Κώστας Χαϊνάς
Χαλκίδα 10-5-2013