Τρίτη 1 Απριλίου 2014

Αντί αποχαιρετισμού



Σταύρος Αλατάς – Καρακάσης (19/6/1956-1/4/2014, την Τετάρτη 2-4-2014 στις 3 μμ τον αποχαιρετούμε στο ναό της Ευαγγελίστριας στην Κάνηθο στην Χαλκίδα)



Ο Σταύρος δεν είναι πια κοντά μας. Σήμερα Τρίτη 1 Απρίλη 2014 “έφυγε”. Ακούγεται σαν πρωταπριλιάτικο ψέμα. Ναι, κάποια στιγμή ένας κοινός φίλος είπε αυθόρμητα ότι ο Σταύρος μας κάνει “πλάκα” με ένα πρωταπριλιάτικο ψέμα. Μάλλον αυτό θα θέλαμε όλοι. Να ήταν ψέμα. Μα δεν ήταν. Ο Σταύρος “έφυγε”. Έτσι ξαφνικά. Χωρίς καν να το καταλάβει ο ίδιος. Όρθιος μέχρι τη τελευταία στιγμή. Ενεργός δημοσιογράφος, εκδότης, blogger. Μόλις είχε τελειώσει την επιμέλεια του τελευταίου του άρθρου μετά την 25η Μαρτίου και ολοκλήρωνε τις αναρτήσεις του στα blogs του. Ο Σταύρος πάντα ενημερωμένος, ακριβής στην πληροφόρηση, τελειομανής. Τις πρώτες πρωινές ώρες πήγαινε για ύπνο για να συνεχίσει την επόμενη μέρα τη μάχη της ενημέρωσης στα 106 blog που συντηρούσε για όλες τις περιοχές της χώρας. Από την Κρήτη ως τη Μακεδονία. Για την πολιτική, την οικονομία, την κοινωνία, την καλλιτεχνική ζωή. Από τον αθλητισμό μέχρι τα κοσμικά  της Αθήνας. Με αναγνώστες όχι μόνο από την Ελλάδα. Από τον Καναδά μέχρι το Γιοχάνεσμπουργκ, καθημερινά χιλιάδες έλληνες της διασποράς “φόρτωναν” στους υπολογιστές τους τις σελίδες του Σταύρου, ζωντανές εικόνες από την Ελλάδα της κρίσης,  αλλά και από την Ελλάδα του καθημερινού αγώνα, της Ελλάδας της δημιουργίας. “Στερεά times”, “All About Evia”, “Πάμε Δυτικά”, “Press Copy” είναι λίγα από τα δεκάδες ενημερωτικά blogs που συντηρούσε ο Σταύρος και απευθυνόταν καθημερινά σε χιλιάδες έλληνες. Ήταν ένας από τους λίγους έλληνες blogger που η ίδια η Google είχε αναγνωρίσει μέσα από τη δουλειά του και συνεργαζόταν μαζί του.

Ο Σταύρος δεν ήταν ένας οποιοσδήποτε δημοσιογράφος. Είχε ένα ξεχωριστό ταλέντο και μεράκι για τη δουλειά που έκανε, που του προσέδινε μια ξεχωριστή μαγεία. Από τα πρώτα παιδικά του χρόνια, τότε στα 14 του που έγινε ανταποκριτής της αθλητικής εφημερίδας «ΟΜΑΔΑ» του δημοσιογραφικού οργανισμού Λαμπράκη, χωρίς όμως να γνωρίζει κανένας υπεύθυνος της έκδοσης ποιος ήταν αυτός ο reporter που τους έστελνε κάθε Κυριακή ανταποκρίσεις από τη Χαλκίδα. Και όταν κάποια στιγμή προσπάθησε να επικοινωνήσει κάποιος αρμόδιος μαζί του, δεν μπορούσε να πιστέψει στα αυτιά του, όταν στην άλλη γραμμή του τηλεφώνου, άκουγε από τον πατέρα του Σταύρου, τον Μήτσο Αλατά να τον διαβεβαιώνει ότι ο μόνος Σταύρος Αλατάς στη Χαλκίδα ήταν ο 14χρονος γιός του, για τον οποίο βέβαια ούτε αυτός ο ίδιος γνώριζε ότι ο Σταύρος ήταν ανταποκριτής της “ΟΜΑΔΑΣ”.

            Κάπως έτσι εξελίχθηκαν τα πράγματα και ο Σταύρος αντί να σπουδάσει Οικονομικά στην Ανωτάτη Εμπορική που τον προόριζε ο κυρ Μήτσος, βρέθηκε στα 18 του να δουλεύει κλητήρας στην εφημερίδα “Αυγή”. Όμως μέσα του έβραζε το δημοσιογραφικό του αίμα. Και όταν ο Κύρκος μίλησε στο “Γκλόρια” το 1975 αμέσως μετά τη μεταπολίτευση, ο Σταύρος έγραψε ένα καταπληκτικό ρεπορτάζ που την άλλη μέρα γράφεται στην 1η σελίδα της Αυγής. Αυτό ήταν η πρώτη του επιτυχία. Και ο Σταύρος πέφτει με τα μούτρα στη δουλειά. Γράφει ρεπορτάζ για τα σπουδαστικά, τα εργατικά και τα κοινωνικά θέματα. Και από τότε ανοίγει μια μεγάλη διαδρομή για το Σταύρο, όπου μαθητεύει δίπλα σε μεγάλες και λαμπρές μορφές της δημοσιογραφίας. Τον Σοφιανό Χρυσοστομίδη, τον Γιάννη Βούλτεψη, το Δημήτρη Ραφτόπουλο, τον Αλέκο Φιλιππόπουλο, στις εφημερίδες Αυγή, Απογευματινή, Έθνος, ως συντάκτης, αρχισυντάκτης και επιτελικό στέλεχος. Μια καινοτομία της ελληνικής δημοσιογραφίας που φέρνει τη σφραγίδα του Σταύρου, είναι το πρώτο ένθετο περιοδικό που κυκλοφορεί από ελληνική εφημερίδα το 1987, που επιμελείται ο Σταύρος και στο οποίο είναι ο Σύμβουλος έκδοσης, είναι αυτό για την οικονομία από τη εφημερίδα Απογευματινή. Ο Σταύρος πάντα ανήσυχος, ανοίγει τα πανιά του και σε άλλες δραστηριότητες, όπου βάζει τη σφραγίδα του με πρωτοποριακές ιδέες σε θέματα όπως η προώθηση προϊόντων, η επικοινωνία, η διαφήμιση, οι δημόσιες σχέσεις, όταν η επιστήμη του Μάρκετινγκ στην Ελλάδα και στα ελληνικά Πανεπιστήμια έκανε τα πρώτα της βήματα. Ο Σταύρος συμβούλευε μεγάλες εταιρίες για το πώς θα προωθήσουν τα προϊόντα τους στην εγχώρια αλλά και στις αγορές του εξωτερικού. Γιατί ο Σταύρος ήταν λάτρης της καινοτομίας και της εξωστρέφειας. Πολίτης του κόσμου και ο ίδιος, πίστευε βαθειά στην σκληρή δουλειά, στις νέες ιδέες, στην δημιουργική επιχειρηματικότητα.



Αυτός ήταν ο Σταύρος Αλατάς – Καρακάσης. Ένας ευχάριστος και δημιουργικός άνθρωπος που του άρεσε η καλή παρέα και η κουβέντα, μαζί με λίγο κρασάκι. Όταν ξεκινούσε ο Σταύρος να εξιστορεί παλιές ιστορίες, ήξερες ότι θα πάρει πολύ ώρα, αλλά θα μάθεις πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα από την νεότερη κοινωνική και πολιτική ιστορία της πατρίδας μας, με πιπεράτες λεπτομέρειες! Είχε έναν ιδιαίτερο τρόπο να σε κερδίζει με το λόγο του που κρεμόσουν από τα χείλη του για να μην χάσεις ακόμα και έναν μορφασμό του, γιατί και αυτός ήταν μέσα στην ιστορία. Ένας bon vivant όπως θα έλεγαν και οι Γάλλοι! Αυτός ήταν ο Σταύρος Αλατάς – Καρακάσης.



Σταύρο θα μας λείψεις !





Κώστας Χαϊνάς

Χαλκίδα 1-4-2014