Σκέψεις για τις θεωρίες συνωμοσίας...

Έχουν γραφεί πολλά για τις διάφορες θεωρίες συνωμοσίας και την αποδοχή τους στην ελληνική κοινωνία. Σε ένα βαθμό υποτιμούσα αυτήν την αποδοχή στους καθημερινούς ανθρώπους και όταν τις συναντούσα στις φιλικές συζητήσεις, χαμογελούσα συγκαταβατικά χωρίς να δίνω και μεγάλη σημασία. Κάποιες όμως εμπειρίες που έζησα στην πορεία του χρόνου διαπίστωσα ότι αυτές οι θεωρίες ήταν βαθιά ριζωμένες στη συνείδηση κάποιων ανθρώπων και ορισμένες φορές με έκαναν να νοιώθω πολύ άσχημα. Αισθανόμουν ότι η αντίθεση που είχα απέναντι στις θεωρίες συνωμοσίας, αποτελούσε ελάχιστη μειοψηφία. Προσπάθησα πολλές φορές να εξηγήσω γιατί οι άνθρωποι ρέπουν τόσο εύκολα στις θεωρίες συνωμοσίας. Πολλές ερμηνείες θα μπορούσε κάποιος να παραθέσει. Είναι αλήθεια ότι όλες οι γνωστές θεωρίες συνωμοσίας για τα μεγάλα θέματα που απασχολούν τον κόσμο μας με τις ερμηνείες που δίνουν στα γεγονότα, διαθέτουν κάποια απόκρυφη γοητεία που γίνεται εύκολα αποδεκτή από τους ανθρώπους.
Τελευταία είδα την ταινία του Μαραγκού «Μπλακ Μπε» στο θέατρο «Παπαδημητρίου» προσφορά του Συλλόγου «Κοινό Ευβοέων» και την υποστήριξη της ΔΗΚΕΧ. Μια ταινία που έχει δεχθεί κάθε είδους κριτική από τους διάφορους ταινιοκριτικούς των μέσων ενημέρωσης. Προσωπικά και μόνο για το γεγονός ότι ανέδειξε ένα μεγάλο ιστορικό θέμα, την ανακάλυψη 2.000 αρχαίων ελληνικών παπύρων στην Ιταλία, αποτελεί έναν πολύ σοβαρό λόγο να αξιολογήσω θετικά την ταινία. Αλλά και άλλα στοιχεία της ταινίας ήταν πολύ όμορφα και καθόλου δεν κατάλαβα γιατί δέχθηκε αυτό το μπαράζ αρνητικής κριτικής και κυρίως γιατί αποκλείσθηκε από τα μεγάλα κανάλια διανομής. Ή μάλλον κατάλαβα αλλά σίγουρα δεν είναι αποτέλεσμα κάποιων συνωμοτών (που σίγουρα θα άρεσε σε κάποιους), οι οποίοι αποφάσισαν να αποκλείσουν την ταινία του Μαραγκού από τους κινηματογράφους. Απλά αυτοί οι κύριοι που ελέγχουν το κύκλωμα διανομής, έκριναν ότι η ταινία του Μαραγκού δεν θα τους απέδιδαν τόσα, όσα θα ήθελαν...
Όμως αυτή η ταινία ήταν η αφορμή για να συναντήσω για άλλη μια φορά μια θεωρία συνωμοσίας, αφού μετά το τέλος της ακολούθησε συζήτηση στην οποία ανέπτυξα μια άποψη όχι και τόσο ριζοσπαστική, ούτε πρωτάκουστη. Το θέμα μας ήταν γιατί στο διάστημα των πάνω από δύο αιώνων που απέχουμε από τον αρχαίο κόσμο και τον πολιτισμό του, χάθηκαν τόσα πολλά πολύτιμα κείμενα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Και η προσέγγιση που έκανα με λίγα λόγια ήταν, ότι μετά την κατάληψη της Ελλάδας από τους Ρωμαίους για αρκετούς αιώνες ο ελληνικός πολιτισμός συνέχισε να υπάρχει τουλάχιστον και πολλά κέντρα του να λειτουργούν έστω και υποτονικά, όπως η Ακαδημία του Πλάτωνα στην Αθήνα και άλλα κέντρα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Πολλά στοιχεία του ελληνικού πολιτισμού υιοθετήθηκαν από τους Ρωμαίους που στην ιστορία αναφέρεται ως ελληνορωμαϊκός Πολιτισμός. Όταν ο Χριστιανισμός γίνεται κυρίαρχη ιδεολογία και εξουσία στο Ρωμαϊκό Κράτος και παίρνει την ιδιαίτερη μορφή του στο ανατολικό τμήμα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, που πλέον ονομάζεται Βυζαντινή Αυτοκρατορία, αφού η πρωτεύσουσά του μεταφέρεται στο ασήμαντο Βυζάντιο από το Μ. Κωνσταντίνο και παίρνει το όνομα Κωνσταντινούπολη, κάθε τι ελληνικό θυμίζει την ειδωλολατρεία και έπρεπε να εξαφανισθεί. Στα πλαίσια αυτά της Βυζαντινής περιόδου καταστράφηκαν αρχαίοι ναοί, κάηκαν ολόκληρες βιβλιοθήκες, διώχθηκαν όσοι μιλούσαν για τον ελληνικό πολιτισμό. Δεν ισχυρίζομαι ότι όλες τις καταστροφές τις έκαναν οι Βυζαντινοί Αυτοκράτορες, αλλά η αλήθεια είναι ότι την περίοδο αυτή έχουμε την ολοσχερή καταστροφή της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, ένα από τα μεγαλύτερα πνευματικά κέντρα της ελληνιστικής εποχής, ο Παρθενώνας έγινε Χριστιανική Εκκλησία και μια σειρά δείγματα της εχθρότητας του επίσημου Βυζαντινού Κράτους προς κάθε τι ελληνικό. Ακόμη και η λέξη Έλληνας, σήμαινε ειδωλολάτρης και ήταν εχθρός της Χριστιανοσύνης. Αυτή η περίοδος της Βυζαντινής κυριαρχίας αποτέλεσε τον μεσαίωνα για την αρχαία ελληνική γραμματεία. Και σημείωσα ότι χρειάζεται να επανεξετάσουμε αυτά τα θέματα χωρίς φανατισμούς και «ταμπελοποιήσεις» των απόψεων. Δεν έχω καμιά σχέση με τους λεγόμενους «αρχαιολάτρες», ούτε διακατέχομαι από κάποιο αντιχριστιανικό σύνδρομο. Δεν πολεμώ καμιά θρησκεία όπως και δεν υπερασπίζομαι καμία. Υπερασπίζομαι την ελευθερία της έκφρασης και το δικαίωμα της θρησκευτικής επιλογής ή της θρησκευτικής απόρριψης, κάθε ανθρώπου. Δεν μπορώ να αντιμετωπίσω απόψεις, που στηρίζονται σε δόγματα, σε κάποια –οποιαδήποτε- θρησκευτική πίστη ή σε κάποια θεωρία συνωμοσίας. Με ενδιαφέρει μόνο η ιστορική αλήθεια. Αυτά ήταν με λίγα λόγια η προσέγγιση που έκανα για το θέμα του αφανισμού πολλών πηγών του αρχαίου πολιτισμού μας από την ιστορία μας και που ακόμη δεν έχουμε ρίξει φως και παραμένουν στο σκοτάδι.
Δέχθηκα μια τρομακτική επίθεση για την προσέγγιση αυτή που την θεωρώ και σήμερα μια προσέγγιση που την υιοθετούν αρκετοί ερευνητές και ιστορικοί και δεν νομίζω ότι όποιος την λέει «κομίζει γλαύκα εις Αθήνας».
Η άλλη άποψη ήταν ότι φταίνε οι Εβραίοι. Γιατί αυτοί κυριαρχούν σήμερα στο Υπουργείο Παιδείας (!!!), αυτοί κυριαρχούν παντού και αυτοί κανονίζουν όλες τις εξελίξεις. (!!!) .
Δεν σας κρύβω, ότι ακούγοντας αυτή την άποψη μου φάνηκε τόσο αστεία και αφελής, που χαμογέλασα. Αυτό το χαμόγελο ήταν η αιτία να φανατιστεί τόσο πολύ ο συνομιλητής που μου ζητούσε να του αποδείξω ότι δεν υπάρχουν Εβραίοι στο Υπουργείο Παιδείας οι οποίοι κανονίζουν τα της παιδείας μας (!!!). Προσέξτε το τραγελαφικό. Ο κύριος αυτός ισχυρίστηκε ότι στο Υπουργείο Παιδείας κανονίζουν την εκπαιδευτική μας πολιτική τρεις (?) Εβραίοι και ζητάει από μένα να του αποδείξω ότι αυτό δεν συμβαίνει(!!!). Στην συνέχεια διαπιστώνω ότι η άποψη αυτή περί ευθύνης των Εβραίων για τα πολλά δεινά της ανθρωπότητας, βρίσκει απήχηση και σε άλλους ανθρώπους, οι οποίοι με πλησιάζουν στο τέλος, μου ζητούν να διαβάσω τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών» και άλλα «ντουκουμέντα» της παγκόσμιας συνωμοσίας των Εβραίων. Άκουσα και διάφορα άλλα τραγελαφικά, όπως ότι την 11η Σεπτεμβρίου οι Εβραίοι είχαν ειδοποιηθεί να μην πάνε στους δίδυμους πύργους και μια σειρά άλλα σενάρια που μόνο με την επιστράτευση της επιστημονικής φαντασίας μπορεί κάποιος να τα παρακολουθήσει. Ένα κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των θεωριών είναι ότι έχουν και πραγματικά στοιχεία. Αυτά τα αναμιγνύουν με λίγο φαντασία, πατάνε και στα υπαρκτά αρνητικά συναισθήματα για την σιωνιστική πολιτική του σημερινού εβραϊκού κράτους και σερβίρουν τη θεωρία συνωμοσίας. Όμως όλοι γνωρίζουμε ότι και στην Ελλάδα υπάρχουν και λειτουργούν εθνικιστικοί και ρατσιστικοί κύκλοι και μάλιστα έχουν και σημαντική επιρροή στην ελληνική κοινωνία. Επίσης όλοι γνωρίζουμε ότι στο σημερινό Ισραήλ πέρα από τους σιωνιστές, υπάρχουν μαχόμενοι πολίτες που αγωνίζονται χρόνια τώρα για μια κοινή συμβίωση με τους Παλαιστίνιους. Που αγωνίζονται να αποκτήσουν δικό τους Κράτος οι Παλαιστίνιοι και να ζήσουν ειρηνικά μαζί τους. Όπως υπάρχουν και Παλαιστίνιοι, ίσως και η μεγαλύτερη μερίδα τους που τους σιγοντάρουν και τους στηρίζουν θρησκευτικά καθεστώτα τύπου Ιράν, οι οποίοι όχι απλά δεν θέλουν να συμβιώσουν με το Ισραήλ, αλλά να το εξαφανίσουν. Και έχουν σοβαρές ευθύνες για την διαιώνιση του Παλαιστινιακού προβλήματος και αυτοί οι Παλαιστίνιοι, όπως και οι σιωνιστές, βεβαίως μεγαλύτερες, αφού αυτοί έχουν ένα συγκροτημένο κράτος ενώ οι Παλαιστίνιοι ουσιαστικά τίποτα. Έτσι είναι τα πράγματα, άλλο εάν εδώ στην Ελλάδα δεν θέλουμε κάποιοι να τα βλέπουμε(?).
Το τελευταίο βιβλίο του Πλεύρη «Οι Εβραίοι. Όλη η αλήθεια», που διαπνέεται από αντισημιτισμό και μίσος σε κάθε τι εβραϊκό, κυκλοφορεί ελεύθερα μετά από δικαστική απόφαση, και ευτυχώς γιατί εάν απαγορευόταν θα έδινε άλλο ένα επιχείρημα στις θεωρίες συνωμοσίας των Εβραίων.
Επειδή οι φορείς αυτών των απόψεων ή έστω οι σκεπτικιστές, ήταν και άνθρωποι με κάποιο ορθολογικό κριτήριο δεν μπορούσα να το χωνέψω και ακόμα με απασχολεί πολύ έντονα και δεν έχω δώσει οριστικές απαντήσεις στο ερώτημα : Γιατί οι άνθρωποι είναι τόσο ευάλωτοι στις θεωρίες συνωμοσίας ;
Οι «σκέψεις» για το θέμα θα συνεχιστούν...

Χαλκίδα 26-4-2009
Κώστας Χαϊνάς