Πώληση ΟΤΕ : Μια εναλλακτική προοδευτική προσέγγιση

Μια μεγάλη συζήτηση έχει ξεκινήσει στη χώρα μας για την ιδιωτικοποίηση ή όχι του ΟΤΕ, του εθνικού τηλεπικοινωνιακού οργανισμού της χώρας.
Η μια, η κυβερνητική προσέγγιση η οποία έχει την βάση της σε μια σκέψη και ιδεολογία που είναι εχθρική σε κάθε τι κρατικό, λέει λοιπόν να πουλήσουμε τον ΟΤΕ σε μια μεγάλη ευρωπαϊκή εταιρία όπως την Γερμανική DT η οποία σημειωτέον είναι κρατική γερμανική εταιρία.
Η άλλη, η αντιπολιτευτική θέση, η οποία έχει την βάση της σε μια –στον έναν ή στον άλλο βαθμό - κρατικίστικη σκέψη και ιδεολογία, λέει όχι στην πώληση του ΟΤΕ για να διαφυλάξουμε τον εθνικό έλεγχο στις τηλεπικοινωνίες, έναν στρατηγικής σημασίας κλάδο της οικονομίας τον οποίο δεν μπορούμε να παραδώσουμε σε ξένες εταιρίες.
Η πρώτη θέση (με διαφορετικές προσεγγίσεις και ερμηνείες σε επιμέρους πλευρές), έχει ως επιχειρήματα κυρίως την θέση ότι το κράτος δεν μπορεί να είναι επιχειρηματίας αλλά πρέπει να περιορίσει ή και να εκμηδενίσει την συμμετοχή του στις διάφορες επιχειρήσεις, αλλά επικαλείται και μια σειρά άλλους λόγους όπως η άντληση οικονομικών πόρων για άλλους κοινωνικούς τομείς και για να μπορέσει ο ΟΤΕ να ανταποκριθεί στις νέες προκλήσεις του ανταγωνισμού που διαμορφώνονται όχι μόνο στην χώρα μας αλλά και παγκόσμια.
Η δεύτερη θέση (με διαφορετικές προσεγγίσεις και ερμηνείες σε επιμέρους πλευρές) έχει ως κεντρικό πυρήνα των επιχειρημάτων της, ότι ο ΟΤΕ αποτελεί εθνικό κεφάλαιο στρατηγικής σημασίας για τα εθνικά συμφέροντα αφού ελέγχει τον τηλεπικοινωνιακό σύστημα της χώρας και δεν μπορεί να εκχωρείται σε ιδιώτες.
Η θέση μας είναι ότι υπάρχει και μια τρίτη προσέγγιση στο θέμα η οποία παίρνει στοιχεία και των δύο θέσεων αλλά έχει σαφώς προοδευτικό χαρακτήρα. Διασφαλίζει τον δημόσιο έλεγχο των υποδομών των τηλεπικοινωνιών και ταυτόχρονα αποκρατικοποιεί μια δραστηριότητα που μπορεί να την κάνει μια οποιαδήποτε ιδιωτική εταιρία.
Σε γενικές γραμμές η θέση αυτή είναι η εξής :
Ο ΟΤΕ είναι ένας δημόσιος τηλεπικοινωνιακός οργανισμός ο οποίος έχει στον έλεγχό του, την τηλεπικοινωνιακή υποδομή της χώρας δηλαδή τον έλεγχο των τηλεπικοινωνιών και ασφαλώς παρέχει και υπηρεσίες όπως όλες οι άλλες ιδιωτικές εταιρίες.
Εάν αποχωρισθούν οι υποδομές και το τηλεπικοινωνιακό δίκτυο (ενσύρματο δίκτυο και συχνότητες) από τον ΟΤΕ και τα αναθέσουμε να τα διαχειρισθεί μια ανεξάρτητη δημόσια αρχή τότε ο ΟΤΕ μετασχηματίζεται σε μια εταιρία που παρέχει τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες, όπως πολλές άλλες στη χώρα μας. Προϋπόθεση βεβαίως γιαυτήν την μετάβαση, θα είναι οι υποδομές αυτές και το δίκτυο να είναι δημόσια περιουσία και να έχουν πρόσβαση όλες οι εταιρίες και του ΟΤΕ συμπεριλαμβανομένου, πληρώνοντας κάποιο τίμημα για τις υπηρεσίες πρόσβασης στο δίκτυο αυτό. Οι υποδομές αυτές θα αναπτύσσονται από τον δημόσιο οργανισμό και κανένας τρίτος δεν θα μπορεί να αναπτύξει δικό του δίκτυο. Έτσι θα αποφύγουμε αυτή τη γελοία τακτική που ακολουθείται σήμερα, η κάθε εταιρία να σκάβει τους δρόμους της κάθε πόλης και να βάζει την δική της οπτική ίνα. Οι μελοντικές γεννιές στην κυριολοξία θα γελάνε μαζί μας όταν θα διαπιστώνουν ότι οι δρόμοι των μελλοντικών πόλεων έχουν στα σπλάχνα τους χιλιάδες εκατομύρρια μέτρα καλώδια τα οποία κανένας δεν έχει καταγράψει τις διαδρομές και όταν θα χρειαστεί να γίνει κάποια συντήρηση τότε το συνεργείο της κάθε εταιρίας θα «σκάβει» όπως γίνεται σήμερα με τα διάφορα συνεργεία των ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΔΕΥΑ και άλλων οργανισμών που τη μια μέρα σκάβει ο ένας και την άλλη μέρα στο ίδιο σημείο μπορεί να σκάβει ο άλλος.
Εάν λοιπόν οι τηλεπικοινωνιακές υποδομές ανήκουν στο δημόσιο και διαχειρίζονται από την ανεξάρτητη αρχή τηλεπικοινωνιών, τότε δεν θα υπάρχει κανένας κίνδυνος για τα εθνικά μας συμφέροντα. Οι υποδομές αυτές θα μπορούν να διατίθενται στις ιδιωτικές εταιρίες και στον ΟΤΕ, έναντι τιμήματος για να εξηπηρετούν τους πελάτες τους.
Το ίδιο μπορεί να γίνει και με το ασύρματο δίκτυο. Οι συχνότητες αποτελούν δημόσια περιουσία. Αυτές διατίθενται σε όσες εταιρίες έχουν τις προϋποθέσεις και τις απαραίτητες άδειες για να παρέχουν ασύρματες τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες. Όμως και στην περίπτωση αυτή εάν οι υποδομές ανήκουν στο δημόσιο φορέα, δεν θα είχαμε αυτό το τρελοκομείο με τις κεραίες να φυτρώνουν ανεξέλεγκτα σε κάθε τετράγωνο με άγνωστες μέχρι στιγμής επιπτώσεις στη δημόσια υγεία.
Η πρόταση λοιπόν του διαχωρισμού της τηλεπικοινωνιακής υποδομής και των υπηρεσιών στον ΟΤΕ και δίνει απαντήσεις στους προβληματισμούς των δύο κλασσικών τοποθετήσεων και καταργεί το δίλλημα του δημόσιου ή όχι χαρακτήρα του. Στην περίπτωση αυτή δεν χρειαζόμαστε να έχουμε υπο κρατικό έλεγχο έναν ΟΤΕ, ο οποίος θα παρέχει σταθερή ή κινητή τηλεφωνία, internet και άλλες τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες. Αυτό μπορεί να το κάνει οποιαδήποτε ιδιωτική εταιρία ας το κάνει και ένας ιδιωτικός ΟΤΕ. Με λίγα λόγια δεν χρειάζεται να είναι δημόσιοι υπάλληλοι οι εργαζόμενοι της αλυσσίδας «ΓΕΡΜΑΝΟΣ» που πουλάει κινητά τηλέφωνα και που ακριβοπλήρωσε ο ΟΤΕ για να την αγοράσει!!!
Το μοντέλο του διαχωρισμού των υποδομών από τις υπηρεσίες μπορεί να εφαρμοστεί σε όλες τους τομείς που μπαίνει το δίλημμα του δημόσιου ελέγχου. Στην ενέργεια, στην τηλεόραση και γιατί όχι στις τηλεπικοινωνίες.
Αυτές οι απλές σκέψεις εκτιμώ ότι μπορούν να τεκμηριωθούν και επιστημονικά αρκεί να υπάρξει η πολιτική βούληση.

Μάϊος 2008
Κώστας Χαϊνάς
xainas@gmail.com
http://kostasxainas.blogspot.com/