Κάποιες σκέψεις για το χωροταξικό της Εύβοιας

Εύβοια : Μην αφήσουμε για αύριο ότι μπορούμε να κάνουμε σήμερα...

Απο τις ειδήσεις αυτών των ημερών ξεχώρισα μια είδηση που πέρασε στα «ψιλά», αλλά νομίζω ότι είναι από τα σημαντικότερα θέματα που έπρεπε να απασχολήσουν τη κοινή γνώμη του νομού μας.
Η είδηση αφορά τη συνάντηση φορέων του νομού μας με τον Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ (27 Μαρτίου 2008) και κάποιες υποσχέσεις που απέσπασε η αντιπροσωπεία των φορέων του νομού μας από τον Υπουργό για κάποια θέματα του Νομού. Υπήρξαν κάποιες αντιδράσεις αλλά περισσότερο ήταν για να εμφανισθούν στην ειδησεογραφία παρά για να θέσουν προβληματισμούς...
Το θέμα βέβαια είναι σοβαρό και χρειάζεται να επιμείνουμε περισσότερο. Ο χωροταξικός σχεδιασμός για μια χώρα, για μια περιφέρεια, για ένα νομό για μια πόλη αν θέλετε, είναι από τα θέματα που έχουν στρατηγική σημασία για το μέλλον ενός τόπου. Είναι το πλαίσιο που προδιαγράφεται, ποια ανάπτυξη θέλουμε και πως την εννοούμε αυτήν την ανάπτυξη.
Ενδεικτικά αναφέρομαι σε ορισμένα ερωτήματα που καλείται να απαντήσει ένας χωροταξικός σχεδιασμός του νομού σαν την Εύβοια :
Ποιούς οδικούς άξονες χρειάζεται να αναπτύξουμε;
Χρειαζόμαστε μια νέα νομαρχιακή ζεύξη, που και πως ;
Χρειαζόμαστε σιδηρόδρομο στην Εύβοια ;
Πόσα και ποια λιμάνια χρειάζεται να αναπτύξουμε ;
Που πρέπει να τοποθετήσουμε τις βιομηχανικές μονάδες ;
Θέλουμε να αναπτυχθούν άλλα αιολικά πάρκα στο Νομό και που;
Θέλουμε άλλες μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, που μπορούν να δημιουργηθούν αυτές και τι θα χρησιμοποιούν ως πρώτη ύλη ;
Θέλουμε να έχουμε εξορυκτικές δραστηριότητες στο Νομό, που ακριβώς και πως ;
Και πολλά άλλα ερωτήματα που η απάντησή τους προδιαγράφει τι σχεδιασμό κάνουμε για το μέλλον. Σε τελευταία ανάλυση ο χωροταξικός σχεδιασμός είναι ένας χάρτης, ένα συμβόλαιο που δηλώνουμε τι Εύβοια θέλουμε και πως θέλουμε να ζήσουμε εμείς και κυρίως τα παιδιά μας.
Μια τέτοια όμως οργανωμένη συζήτηση δεν έγινε ποτέ στο νομό μας. Το θέμα έχει ανοίξει από τα τέλη του 2006 και όμως από τότε καμιά ουσιαστική και συστηματική συζήτηση δεν έγινε. Δύο συσκέψεις των φορέων του νομού – κατόπιν εορτής – που έγιναν στο δημαρχείο της Χαλκίδας στις 12 και στις 17 Μαρτίου του 2008 και η επίσκεψη αντιπροσωπείας των φορέων στον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ και η απόσπαση καποιων υποσχέσεων είναι η απόδειξη της προχειρότητας.
Ερωτήματα :
Γιατί ένα θέμα που αφορά το μέλλον του Νομού μας δεν συζητήθηκε νωρίτερα ;
Τα πολιτικά κόμματα του νομού, οι βουλευτές του νομού τι έκαναν για ένα τόσο σοβαρό θέμα ;
Γιατί η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση πρώτα απ’ όλα, αλλά και οι Δήμοι του Νομού, οι άλλοι θεσμικοί φορείς δεν άνοιξαν μια συζήτηση ανοικτή στη κοινωνία για ένα τόσο σοβαρό θέμα ;
Δεν περιμένουμε απαντήσεις. Αλλά και να υπάρξουν είναι καλοδεχούμενες γιατί έτσι θα αναπτυχθεί και ένα διάλογος που τόσο λείπει από το νομό μας.
Όμως θα εκφράσουμε κάποιες σκέψεις για προβληματισμό και συζήτηση για κάποια θέματα που θεωρούμε ότι είναι κλειδιά :

1. Η ευρύτερη περιοχή της Χαλκίδας από Ψαχνά έως Ερέτρια ενοποιείται οικιστικά και χωροταξικά. Προβλήματα όπως, το καθαρό νερό, η αποχέτευση και οι βιολογικοί καθαρισμοί, η μη ανακύκλωση των σκουπιδιών και η λειτουργία παράνομων χωματερών, το κυκλοφοριακό και το συγκοινωνιακό, η έλλειψη ελεύθερων χώρων, το ελάχιστο πράσινο, η έλλειψη καθαρού αέρα και άλλα προβλήματα ποιότητας ζωής, θα είναι από τα πιεστικότερα για τα επόμενα δέκα χρόνια. Απαιτούνται σχεδιασμοί χωροθέτησης των διαφόρων δραστηριοτήτων στην ευρύτερη περιοχή της Χαλκίδας, με μακροπρόθεσμο ορίζοντα, γιατί σε λίγα χρόνια τα προβλήματα που θα ανακύψουν θα είναι τεράστια.
2. Οι δύο βασικοί οδικοί άξονες του Νομού χρειάζεται να επανασχεδιαστούν και να υλοποιηθούν σε νέα βάση, παρακάμπτοντας όλες τις ενδιάμεσες πόλεις και σε συνδυασμό με την νέα νομαρχιακή ζεύξη στο στενό του Μπουρτζίου (γέφυρα ή υποθαλάσσια), να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις οικονομικής, κοινωνικής και πολιτισμικής ενοποίησης του νομού.
3. Χρειάζεται να επανεξετασθεί το θέμα το σιδηροδρόμου. Γιατί σε ένα τόσο μεγάλο νομό έχει αποκλεισθεί ο σιδηρόδρομος ; Και βεβαίως δεν είναι σωστό να «κόβει» το Βαθύ Αυλίδας στη μέση ο σιδηρόδρομος. Και αναρωτιόμαστε γιατί δεν προβλέφθηκε η δημιουργία νέας και μάλιστα διπλής γραμμής στο ενδιάμεσο του νέου οδικού άξονα Σχηματάρι – Χαλκίδα ; Και γιατί να μην προβλεφθεί στην νέα νομαρχιακή ζεύξη (γέφυρα ή υποθαλάσσια), η διέλευση του σιδηρόδρομου μέσα στο Νομό της Εύβοιας και η δημιουργία σιδηροδρομικού δικτύου μαζί με τους οδικούς άξονες του νομού.
4. Το ενεργειακό κέντρο του Αλιβερίου χρειάζεται να αναβαθμιστεί και να εκσυγχρονιστεί και σε μια μεταβατική φάση μπορεί να αξιοποιηθεί το φυσικό αέριο, ώσπου να αναπτυχθούν οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Γενικότερα χρειάζονται μέτρα ώστε να αποφευχθεί η περιβαλλοντική κατάρρευση της περιοχής Αλιβερίου.
5. Τα δάση της Δίρφυς και της Β.Ευβοιας πρέπει να τα προστατέψουμε ως κόρη οφθαλμού από κάθε καταπατητή ή εμπρηστή ή ακόμη και από τις εξορυκτικές μεταλλευτικές δραστηριότητες. Αποτελούν ένα εθνικό κεφάλαιο και δεν έχουμε κανένα περιθώριο να το σπαταλήσουμε.

Εάν αυτά τα θέματα και μια σειρά από άλλα που δεν αναφέρθηκαν λόγω οικονομίας χώρου, τα αφήσουμε για να τα αντιμετωπίσουμε όταν θα προκύψουν μη ανατρέψιμα δεδομένα, θα έχουμε χάσει ως κοινωνία και ως πολίτες.

31 Μαρτίου 2008