Κάποιες σκέψεις για το ασφαλιστικό

Ασφαλιστικό – Συνταξιοδοτικό : Ένα Ταμείο για όλους


Αισθάνομαι την ανάγκη να τοποθετηθώ δημόσια σε ένα θέμα για το οποίο έχουν ακουστεί πολλά, αλλά η ουσία ποτέ δεν ακούστηκε από κανέναν. Ούτε από την Κυβέρνηση, ούτε από την αντιπολίτευση, ούτε από το συνδικαλιστικό κίνημα.
Το πρόβλημα βέβαια έχει βαθιές ρίζες και οι αιτίες είναι πολλές. Στα πρώτα χρόνια μετά τον πόλεμο, χαρίσθηκαν στην κυριολεξία τα χρήματα των ασφαλισμένων, αφού είχαν δοθεί ατόκως ουσιαστικά στην Τράπεζα της Ελλάδας, για αναπτυξιακούς δήθεν λόγους.. Στην συνέχεια δημιουργήθηκε ένα πολύπλοκο και πολυδαίδαλο ασφαλιστικό σύστημα με δεκάδες Ταμεία κύριας και επικουρικής σύνταξης. Κάθε φορά που μια Κυβέρνηση ήθελε να κάνει μικροκομματική και ρουσφετολογική πολιτική ευνοούσε ένα τμήμα των ασφαλισμένων δίνοντας τους κάποια προνόμια και διευκολύνσεις χωρίς καμιά αρχή. Έτσι οικοδομήθηκε ένα άνισο και άδικο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, όπου η εισφοροδιαφυγή είναι το σήμα κατατεθέν, η ανασφάλιστη εργασία σαρώνει. Ακόμη και σήμερα πολλά Ταμεία δεν έχουν μηχανογράφηση, δεν ξέρουν καν πόσους ασφαλισμένους και πόσους συνταξιούχους έχουν. Ένα μεγάλο μέρος των εισφορών και της κρατικής χρηματοδότησης διατίθενται για να λειτουργεί και να αναπαράγεται αυτός ο τεράστιος γραφειοκρατικός μηχανισμός των Ταμείων. Και ο χορός καλά κρατεί. Οι ευθύνες είναι τεράστιες και βρίσκονται κυρίως στις κυβερνήσεις των τελευταίων τριάντα χρόνων, οι οποίες δεν φρόντισαν έγκαιρα να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα που φαινόταν ότι θα πάρει εκρηκτικές διαστάσεις. Και όλες οι μέχρι σήμερα ρυθμίσεις (ν.Σιούφα, ν.Γιαννίτση, ν.Ρέπα) απλά διαιώνισαν το πρόβλημα χωρίς να το αγγίξουν ουσιαστικά.
Τελικά υπάρχει ασφαλιστικό – συνταξιοδοτικό πρόβλημα ; Δηλαδή θα έχουμε πρόβλημα να πληρώσουμε τις συντάξεις σε λίγα χρόνια ή μήπως είναι κάποιο τέχνασμα ;
Τα στοιχεία είναι αμείλικτα. Σε κάθε έναν συνταξιούχο αναλογεί 1,75 εργαζόμενοι. Σε λίγο σε κάθε εργαζόμενο θα αντιστοιχούν δύο συνταξιούχοι!!! Τα λεφτά των ταμείων μετά το 2020 δεν θα φτάνουν για να χορηγούν τις συντάξεις της γενιάς μας.
Όμως όλοι θα δώσουν διαφορετικές απαντήσεις στο πως θα λυθεί το πρόβλημα. Και ανάλογα με την θέση του καθένα σήμερα διαμορφώνεται και η θέση του.
Η Κυβέρνηση λέει ότι έχει εντολή να λύσει το πρόβλημα, αλλά δεν έχω καταλάβει πως θα λύσει το πρόβλημα με αυτές τις προτάσεις που κάνει και με τις συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί σήμερα στην κοινωνία..
Το ΠΑΣΟΚ όντας αντιπολίτευση υποστηρίζει τους πάντες και τα πάντα. Ξεχνά ότι λίγα χρόνια πριν προσπάθησε να περάσει κάτι παρόμοιο με το νόμο Γιαννίτση, το νόμο Ρέπα κ.λ.π..
Το ΚΚΕ λέει κάπου ότι τα συνθήματα των απεργών δεν είναι και πολύ σωστά, αλλά καλά είναι και έτσι γιατί υπάρχει κίνηση των εργαζομένων (!)
Ο ΣΥΡΙΖΑ και αυτός συνεπαρμένος από τον άνεμο που πνέει στα πανιά του λέει ουσιαστικά ναι σε όλους και σε όλα.
Ξέχασαν (;) την βασική θέση που πάντα υποστήριζε η αριστερά της κοινωνικής αλληλεγγύης, την ουσιαστική και αναβαθμισμένη ενοποίηση όλων των Ταμείων.
Το συνδικαλιστικό κίνημα τι λέει : Οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ λένε κάντε ότι θέλετε με το ΙΚΑ σας (!), αλλά κάτω τα χέρια σας από μας. Το ίδιο και οι υπάλληλοι της Τράπεζας της Ελλάδας. Το ίδιο και οι δημοσιογράφοι, οι γιατροί, οι δικηγόροι, οι μηχανικοί κ.ο.κ. Δηλαδή ουσιαστικά κανένας δεν θέλει να αλλάξει τίποτα στα δικά του ταμεία. Μόνο αυτοί που είναι στο ΙΚΑ – δηλαδή αυτοί που πραγματικά έχουν τις μικρότερες συντάξεις και τη χειρότερη υγειονομική περίθαλψη - δεν άκουσα να αντιδρούν, άσχετα αν η ΓΣΣΕ απεργεί. Και ταυτόχρονα όλοι λένε ότι το ασφαλιστικό – συνταξιοδοτικό είναι πρόβλημα. Όχι όμως για τον εαυτό μας αλλά για τους άλλους!!! Τέλεια υποκρισία. Των κομμάτων, των συνδικαλιστών, της κοινωνίας.
Και που είναι η κοινωνία της αλληλεγγύης που λένε τα κόμματα και το συνδικαλιστικό κίνημα και όλοι στις συζητήσεις μας. Και πως θα οικοδομήσουμε κοινωνία αλληλεγγύης τη στιγμή που ενδιαφερόμαστε μόνο για την «πάρτη μας». Κάποιοι λένε να πληρώσει το Κράτος. Και αυτό να εφαρμοστεί το Κράτος πάλι από τους αδύνατους θα τα πάρει αφού οι δυνατοί δεν θα θιχτούν και ιδιαίτερα.
Η πρότασή μου είναι απλή.
Να αποσύρει η Κυβέρνηση το νομοσχέδιο. Ταυτόχρονα να δεσμευτούν, Κυβέρνηση, κόμματα της αντιπολίτευσης, συνδικαλιστικό κίνημα σε κάποιες βασικές θέσεις, στο όνομα της κοινωνικής αλληλεγύης των υπαρχόντων και των μελλοντικών γεννεών ένα εινιαίο εθνικό ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό σύστημα που θα χρηματοδοτείται από όλους (Κράτος, ασφαλισμένους, επιχειρήσεις):
1. Ενα μόνο ασφαλιστικό ταμείο κύριας σύνταξης για όλους τους έλληνες που θα χορηγεί μια Εθνική Σύνταξη σε όλους τους κατοίκους αυτής της χώρας που θα βγαίνουν στην σύνταξη.
2. Ένα μόνο ασφαλιστικό ταμείο ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης για όλους τους κατοίκους αυτής της χώρας.
3. Πρόσθετη επικουρική σύνταξη στον καθένα που βγαίνει στην σύνταξη ανάλογα με τα χρόνια εργασίας του και με τις καταβαλλόμενες εισφορές του.

Οι θέσεις αυτές όπως και τα υπόλοιπα θέματα (ηλικίες κ.λ.π.) να μπουν για συζήτηση για ένα χρόνο. Και μετά από ένα χρόνο συζήτησης –αν χρειαστεί να γίνει και δημοψήφισμα- να γίνει νόμος τους κράτους σεβαστός από όλους.


Χαλκίδα 17-3-2008