Κάποιες σκέψεις για την ανανεωτική αριστερά με αφορμή το ασφαλιστικό

Κάποιες σκέψεις για τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ

Την Τετάρτη 12-3-20008 έγινε στο Εργατικό Κέντρο με πρωτοβουλία του τοπικού ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ εκδήλωση στην οποία είχαν καλέσει να πάρουν μέρος φίλοι του και εν δυνάμει ψηφοφόροι του. Το θετικό ήταν ότι ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση αυτή αρκετοί ανέντακτοι πολίτες, και αρκετοί πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ (πρωτοφανές για εκδηλώσεις του ΣΥΝ). Το θετικό αυτό κλίμα όμως, δεν αξιοποιήθηκε από τους διοργανωτές, που αντί να παροτρύνουν του πολίτες να συμμετάσχουν στην συζήτηση, διέκοπταν τους ομιλητές, βιάστηκαν να χαρακτηρίσουν με όχι και τόσο κολακευτικά επίθετα τους πρώτους ομιλητές (ακόμη και μέλη και ψηφοφόρους του ΣΥΝ) και να δημιουργήσουν τελικά άσχημες εντυπώσεις στους συμμετέχοντες. Αυτό είναι το ένα. Το δεύτερο είναι ότι η συζήτηση δεν μπήκε αρκετά σε θέματα ουσίας (που ήταν και το αντικείμενο της εκδήλωσης). Παρόλα αυτά θεωρώ θετική την πρωτοβουλία και ελπίζω να πήραν τα μηνύματα οι ιθύνοντες και να προσέξουν περισσότερο στις επόμενες εκδηλώσεις.
Σας παραθέτω πιο εκτεταμένα τις σκέψεις που έκφρασα στην εκδήλωση αυτή που σε κάποιους κατάλαβα ότι δεν άρεσαν. Αυτό όμως δεν έχει σημασία.
Το πολιτικό σκηνικό έτσι όπως διαμορφώνεται το τελευταίο διάστημα το αντιλαμβάνομαι ως εξής :
Έχουμε μια υποχώρηση του δικομματισμού όπως καταγράφεται και στις δημοσκοπήσεις και μια σημαντική άνοδο των δυνάμεων του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ. Ιδιαίτερα έχουμε μια έκφραση πολιτικής συμπάθειας και προτίμησης από ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ και όχι μόνο. Παρά τις προσπάθειες της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ να αποστασιοποιηθεί από την εικοσαετία της διακυβέρνησης του και τις κακές πολιτικές του, δεν φαίνεται να πείθει τους ψηφοφόρους του οι οποίοι επιμένουν να εκφράζουν την προτίμησή τους μέσω των δημοσκοπήσεων, στον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ. Βεβαίως αυτό δεν σημαίνει ότι έχουμε ξεμπερδέψει με τον δικομματισμό. Το κατεστημένο σύστημα έχει εφεδρείες και θα αναζητήσει εναλλακτικές λύσεις και θα αγωνιστεί μέχρις εσχάτων ώστε να μείνουν μακρυά οι δυνάμεις της αριστεράς από την κυβερνητική εξουσία. Όμως οι πολίτες δείχνουν να επιμένουν. Έτσι τουλάχιστον δείχνουν τα στοιχεία όλων των δημοσκοπήσεων. Θέλουν την αριστερά από δύναμη διαμαρτυρίας να μετασχηματιστεί σε υπεύθυνη δύναμη εξουσίας. Και αυτή την πρόκληση η αριστερά δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποφύγει.
Το θέμα λοιπόν για το ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ είναι πως θα διαχειριστεί αυτό το κύμα συμπάθειας και πολιτικής προτίμησης, πως θα πείσει αυτούς τους εν δυνάμει ψηφοφόρους του για την πολιτική του και για τις θέσεις του, όχι απλά από την θέση της αντιπολίτευσης, αλλά από θέσεις ενός κόμματος με προοπτική κυβερνητικών ευθυνών. Τέτοιες θέσεις θέλουν αυτοί οι πολίτες. Γιαυτό ήρθαν και στην εκδήλωση του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ. Και αυτοί οι πολίτες θέλουν κατά την γνώμη μου, πειστικές απαντήσεις στα προβλήματα της χώρας και της κοινωνίας. Όχι γενικολογίες και συνθήματα αλλά εφαρμόσιμες πολιτικές. Και δυστυχώς στα θέματα αυτά ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ έχει σοβαρά ελλείμματα. Και αυτό αφορά τις προγραμματικές του επεξεργασίες για το Κράτος, τους θεσμούς, την οικονομία και για μια σειρά άλλα θέματα που χρειάζεται να σκύψουμε και να επεξεργασθούμε συγκεκριμένες πολιτικές, εφαρμόσιμες σήμερα και όχι σε κάποιο αβέβαιο μέλλον.
Για παράδειγμα στο ασφαλιστικό οι θέσεις του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ σήμερα είναι πολύ γενικόλογες και δεν απαντούν στα μεγάλα θέματα που τίθενται. Δεν μπορεί σήμερα μια ανανεωτική αριστερά η οποία στον πηρήνα των θέσεων της είναι η κοινωνική αλληλεγγύη, να αδιαφορεί για τον κατακερματισμό των ασφαλιστικών ταμείων, την κατασπατάληση πόρων στην λειτουργία ενός πολυδαίδαλου συτήματος ασφαλιστικών και επικουρικών ταμείων. Δεν μπορεί να στηρίζει τα «κεκτημένα» κάποιων κοινωνικών ομάδων οι οποίες διασφάλισαν κάποια στιγμή μεγάλα ασφαλιστικά προνόμια π.χ. ΔΕΗ, ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΛΛΑΔΑΣ και η αριστερά να κλείνει τα μάτια της και να μην λέει τίποτα. Τι να πουν οι άλλοι εργαζόμενοι με τα 350 και τα 500 ευρώ σύνταξη ; Επειδή δεν είχαν μια κρατική εταιρία όπως η ΔΕΗ είναι καταδικασμένοι ; Αυτοί δεν δούλεψαν και δουλεύουν σκληρά καθημερινά όπως και οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ ; Και δεν μιλάμε για ισοπέδωση ούτε για μια ισότητα προς τα κάτω. Κάθε άλλο.
Η Αριστερά λοιπόν κατά την γνώμη μου πρέπει να πει σήμερα σ’αυτό το μεγάλο θέμα του ασφαλιστικού κάποιες αλήθειες. Ότι η κοινωνία μας χρόνο με το χρόνο μετατρέπεται σε μια κοινωνία συνταξιούχων. Σήμερα έχουμε πάνω από 2.200.000 συνταξιούχους. (Ο λόγος εργαζόμενοι προς συνταξιούχους ήδη είναι 1,7 προς 1. Άνθρωποι 45 και 50 χρόνων είναι συνταξιούχοι!!! Σε λίγα χρόνια οι συνταξιούχοι θα είναι περισσότεροι από τους εργαζόμενους. Σε λίγα χρόνια τα ταμεία δεν θα έχουν χρήματα να πληρώσουν τις συντάξεις. Οι μελέτες λένε ότι σήμερα αν δεν είχαμε τις εισφορές των μεταναστών θα υπήρχε πρόβλημα να πληρωθούν οι συντάξεις. Η γενιά της νέας χιλιετίας θα πρέπει να δουλεύει σκληρά για να εξασφαλιστούν οι δικές μας συντάξεις. Ασφαλώς και πρέπει να καταπολεμηθεί αποφασιστικά η εισφοροδιαφυγή και ο πρώτος εισφοροδιαφεύγων δηλαδή το κράτος πρέπει να πληρώσει. Όμως πρέπει να γίνουν και άλλα. Χρειάζονται συγκεκριμένες εφικτές και ρεαλιστικές πολιτικές για το σήμερα. Επίσης δεν είναι θέση αυτό που εκφράστηκε και στην εκδήλωση. Οτι αυτοί που δημιούργησαν το πρόβλημα του ασφαλιστικού αυτοί ας το λύσουν.
Η αριστερά πρωταρχικά ως δύναμη κοινωνικής αλληλεγγύης πρέπει να κάνει την υπέρβαση. Και ας γίνει δυσάρεστη σε κάποιους. Ένα ταμείο κοινωνικής ασφάλισης για όλους τους πολίτες. Όλοι οι πολίτες να έχουν εξασφαλισμένο ένα αναβαθμισμένο επίπεδο κοινωνικής, ασφαλιστικής και συνταξιοδοτικής κάλυψης. Και από εκεί και πέρα ο κάθε κλάδος να έχει τις επικουρικές συντάξεις οι οποίες θα διαμορφώνονται ανάλογα με τις εισφορές του καθένα, τα χρόνια εργασίας κ.λ.π.
Και ασφαλώς οι θέσεις για το ασφαλιστικό είναι το ελάχιστο. Γιατί η προγραμματική επεξεργασία που πρέπει να κάνει η αριστερά αφορά όλους τους τομείς και τα πεδία της πολιτικής και κοινωνικής ζωής. Αυτοί οι πολίτες που ήρθαν στην εκδήλωση ήθελαν και θέλουν να ακούσουν τι λέει η αριστερά για το Κράτος, για την οικονομία για όλα τα θέματα που τους προβληματίζουν.
Ποιό είναι το Κράτος που θέλει η αριστερά ; Ποια θα είναι η θέση των υπολοίπων πολιτικών κομμάτων σε ένα πολιτικό σύστημα που η αριστερά θα είναι η δύναμη κυβερνητικής εξουσίας ; Τι μεταρυθμίσεις θα κάνει η αριστερά στους θεσμούς του Κράτους ; Πως τοποθετείται σε θέματα αξιολόγησης και μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων ; Τι λέει στους νέους επαγγελματίες, στους νέους αυτοαπασχολούμενους στις νέες τεχνολογίες και στις υπηρεσίες, στους μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες ; Τι λέει η αριστερά για τις επιχειρήσεις και την ιδιωτική οικονομία ; Τι θα κάνει μια αριστερά στην κυβέρνηση με την συμμετοχή της χώρας μας σε οργανισμούς όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ ; Σ’αυτά και σε μια σειρά άλλα θέματα χρειάζεται η αριστερά να δώσει ξεκάθαρες και καθαρές απαντήσεις και να τις αιτολογήσει.
Η σημερινή ηγεσία του ΚΚΕ από τη μια πλευρά κάνει τη δουλειά της και βρίζει το ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ χαρακτηρίζοντάς τον δεκανίκι του συστήματος και άλλα ηχηρά παρόμοια. Το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να έχει ένα «μαγαζί» με μια σταθερή πελατεία και να συντηρείται. Δεν την ενδιαφέρει το σήμερα. Όλες τις λύσεις στα σημερινά προβλήματα τις παραπέμπει σε ένα αδιόρατο μέλλον. Κάθε προσπάθεια για δημοκρατικές μεταρυθμίσεις σήμερα τις χαρακτηρίζει ως ενσωμάτωση στο σύστημα.
Στο χώρο του ΠΑΣΟΚ παρά τις προσπάθειες της ηγεσίας του, ένα σημαντικό τμήμα των ψηφοφόρων του, στρέφει την πλάτη του γιατί δεν πείθεται για τις προθέσεις της ηγεσίας του και το τιμωρεί με την αμφισβήτησή του. Η Νέα Δημοκρατία φαίνεται να βολοδέρνει ανάμεσα σε νεοφιλελεύθερες θέσεις και τις θέσεις μιας λαϊκής δεξιάς με τους ψηφοφόρους της να είναι για πρώτη φορά τόσο επιφυλακτικοί.
Η συγκυρία λοιπόν για την αριστερά είναι ιδανική. Πρόσφατα εξέλεξε νέα ηγεσία που έφερε ένα καινούριο, φρέσκο και νεανικό αέρα γεμάτο ελπίδες και προσδοκίες. Και οι πολίτες που αγκαλιάζουν αυτό το εγχείρημα έρχονται από πολλές και διαφορετικές κατευθύνσεις. Αυτοί όμως οι πολίτες για να «επενδύσουν» στο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ θέλουν να ακούσουν καθαρές κουβέντες. Δεν θέλουν μισόλογα ούτε υπεκφυγές και προπαντός δεν θέλουν συνθήματα και φωνές διαμαρτυρίες. Αυτό πρέπει να καταλάβει ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ σήμερα. ‘Οτι δεν μπορεί να διεκδικεί ηγεμονική θέση ή έστω ισχυρή θέση στο πολιτικό σύστημα χωρίς να ξεκαθαρίζει βασικά θέματα κυβερνητικής πολιτικής.
Τα ερωτήματα είναι πολλά. Εκείνο που χρειάζεται σήμερα είναι να επεξεργαστεί η αριστερά απαντήσεις. Συγκεκριμένες απαντήσεις. Τέτοιες απαντήσεις θέλουν οι πολίτες που εκφράζουν την προτίμησή τους προς τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ και πολλοί απ’ αυτούς που συμμετείχαν στην εκδήλωση στην Χαλκίδα απογοητεύθηκαν δυστυχώς από την πρώτη τους αυτή επαφή και συμπεριφορά των εκπροσώπων του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ στην εκδήλωση αυτή. Ελπίζω ότι ήταν μια άτυχη στιγμή που δεν ακυρώνει την μεγάλη προσπάθεια που γίνεται αυτήν την περίοδο από την αριστερά να αφουγκραστεί τους πολίτες.


Χαλκίδα 13-3-2008