Η σημαδιακή ημέρα της 7ης Οκτωβρίου 2023 με την επίθεση των δολοφόνων της Χαμάς στον χώρο που διεξαγόταν το φεστιβάλ Nova από νέους κυρίως ισραηλινούς, όπου σφαγιάσθηκαν περίπου 1200 άνθρωποι και 251 απήχθηκαν ως όμηροι, πολλοί από τους οποίους υποβλήθηκαν σε κάθε είδους βασανιστήρια, άνοιξε τον δρόμο του Πολέμου και της αιματοχυσίας στην Γάζα. Μέχρι εκείνη την ημέρα κανένας άνθρωπος ή υπηρεσία όπως αποδείχθηκε δεν μπόρεσε να προβλέψει ή να πληροφορηθεί αυτήν την θανάσιμη επιδρομή των τρομοκρατών της Χαμάς.
Πως φτάσαμε όμως στην ημέρα αυτή που αποτέλεσε την αφετηρία ενός αιματηρού πολέμου ; Γιατί εδώ έχουμε ένα Κράτος και ένα λαό που θέλει να ζήσει ειρηνικά με τους γείτονες του, και από την άλλη ορκισμένοι εχθροί του που έχουν ως σκοπό της ζωής τους την εξαφάνιση του. Ας δούμε τα πράγματα λοιπόν χωρίς προκαταλήψεις.
Σύμφωνα με πολλούς ιστορικούς, η περιοχή της Παλαιστίνης μια έκταση όση περίπου και η Πελοπόννησος, όπου ζουν σήμερα τα 10 εκ. περίπου των σύγχρονων ισραηλινών, στην αρχαία εποχή ονομαζόταν Ιουδαία, όπου κατοικούσαν οι αρχαίοι ισραηλίτες και άλλοι λαοί, πήρε το όνομα Παλαιστίνη από τους Ρωμαίους οι οποίοι νίκησαν, διέλυσαν τα Βασίλεια των Ιουδαίων και τους οδήγησαν στην παγκόσμια διασπορά τους σε όλο τον κόσμο. Οι σύγχρονοι ισραηλινοί άρχισαν να μεταναστεύουν στις εστίες των αρχαίων προγόνων τους τον 19ο και τον 20ο αιώνα διωγμένοι και κατατρεγμένοι κατά καιρούς από όλες σχεδόν τις χώρες που διέμειναν. Αποκορύφωμα το 1948 λίγα χρόνια μετά την λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και το ολοκαύτωμα, με την επίσημη ίδρυση του Ισραήλ με απόφαση του ΟΗΕ και την παραχώρηση της περιοχής από την Μεγάλη Βρετανία, η οποία ήλεγχε την περιοχή μετά την λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Μέχρι τότε όλες οι κοινότητες και διαφορετικές εθνικές και θρησκευτικές ομάδες (κυρίως Εβραίοι και Άραβες Παλαιστίνιοι) ζούσαν ειρηνικά.
Ο 1ος επιθετικός πόλεμος κατά του Ισραήλ γίνεται την επομένη της δημιουργίας του από πέντε Αραβικά Κράτη, τα οποία θα υποστούν συντριπτική ήττα και θα συνάψουν ανακωχή. Όπως σε κάθε πόλεμο ο νικητής καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τους όρους, οι άραβες παλαιστίνοι που δεν θέλουν να ενσωματωθούν στο ισραηλινό Κράτος, επιλέγουν είτε να φύγουν για τις γειτονικές χώρες της Ιορδανίας, Συρίας, Λίβανο είτε περιορίζονται στην Δυτική Όχθη του Ιορδάνη και στην Λωρίδα της Γάζας. Υπήρξαν και περίπου 2 εκατομμύρια άραβες Παλαιστίνοι οι οποίοι επέλεξαν να ζουν εντός του νέου Κράτους του Ισραήλ. Ακολουθεί μια περίοδος ανάπτυξης, εξέλιξης και προόδου του Ισραήλ που ανεβάζει το επίπεδο της κοινωνίας ως μια αναπτυγμένη χώρα της Δύσης. Με δημοκρατία και ελεύθερες εκλογές συναγωνίζονται πάνω από δέκα κόμματα για την ψήφο των πολιτών και αναδεικνύουν τις Κυβερνήσεις τους, οι πολίτες του Ισραήλ, είτε είναι Εβραίοι στο Θρήσκευμα, είτε Μουσουλμάνοι, είτε μη θρησκευόμενοι και συνήθως λόγω ενός τύπου απλής αναλογικής, είναι Κυβερνήσεις συνεργασίας.
Ο 2ος αραβο – ισραηλινός πόλεμος ή πόλεμος των έξι ημερών, (για κάποιος ιστορικούς είναι ο 3ος Αραβο – Ισραηλινός πόλεμος με 2ο την κρίση του Σουέζ και τη σύγκρουση Αιγύπτου με Βρετανία-Γαλλία-Ισραήλ το 1956), είναι η επίθεση το 1967 επτά αραβικών κρατών (Αίγυπτος, Συρία, Ιορδανία, Ιράκ, Σαουδική Αραβία, Κουβέιτ, Αλγερία) για να διαλύσουν το Κράτος του Ισραήλ. Όλες οι αραβικές χώρες ηττήθηκαν συντριπτικά σε πολλά και διαφορετικά μέτωπα και στις 10 Ιουνίου υπογράφεται συμφωνία κατάπαυσης του πυρός. Το Ισραήλ κερδίζει τη Λωρίδα της Γάζας, τη χερσόνησο του Σινά, τη δυτική Όχθη του Ιορδάνη (Ανατολική Ιερουσαλήμ) και τα υψώματα του Γκολάν.
Ο 3ος αραβο – ισραηλινός πόλεμος (ή 4ος) ξεσπάει το 1973 για να πάρουν πίσω οι αραβικές χώρες τα εδάφη που έχασαν τον πόλεμο του 1967. Και στον πόλεμο αυτό το Ισραήλ είναι ο απόλυτος νικητής, αλλά κάνει σοβαρές παραχωρήσεις ως απόδειξη ότι θέλει ειρήνη με τους άραβες. Έτσι το 1979 υπογράφηκε η συμφωνία ειρήνης Αιγύπτου – Ισραήλ, το τελευταίο αποσύρεται από το Σινά αλλά η Αίγυπτος αποβάλλεται από τον Αραβικό Σύνδεσμο.
Στα επόμενα χρόνια έχουμε μια βελτίωση των σχέσεων του Ισραήλ με τις αραβικές χώρες, αν εξαιρέσουμε τις χρονιές 1982 και 1986 με την επέμβαση του Ισραήλ στον Λίβανο, για να εξοντώσει κυρίως τις ένοπλες ομάδες της Οργάνωσης για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης (ΟΑΠ), όπως ονομάσθηκε η οργάνωση που συστάθηκε από τον Αραβικό Σύνδεσμο, στην 1η Σύνολο του στο Κάιρο το 1964. Ο βασικός σκοπός της οργάνωσης ήταν η “απελευθέρωση της Παλαιστίνης και η ολοσχερής εξόντωση του Ισραήλ. Όμως μετά από σημαντικές ήττες στην σύγκρουση της οργάνωσης με το Ισραήλ, το 1993 η ΟΑΠ αποκηρύσσει την βία και την τρομοκρατία, υπογράφει συμφωνία ειρήνευσης με το Ισραήλ αναγνωρίζοντας το δικαίωμα να υπάρχει ως Κράτος και το Ισραήλ αναγνώρισε την ΟΑΠ ως επίσημο εκπρόσωπο του Παλαιστινιακού λαού.
Το 1985 ιδρύεται η παραστρατιωτική τρομοκρατική οργάνωση Χεζμπολάχ στο Λίβανο, η οποία υποστηρίζεται ανοικτά από το ισλαμοφασιστικό Ιράν, στρατιωτικά και οικονομικά. Εισχωρεί στην οικονομική και πολιτικής ζωή του Λιβάνου και αποκτά με τα χρόνια ισχυρή θέση στα πολιτικά πράγματα της χώρας ακόμη και στην διακυβέρνησης της. Οι δεσμοί της με το Ιράν ισχυροποιούνται και αποκτά ένα πολύ σημαντικό οπλοστάσιο στραμμένο στον σταθερό εχθρό το Ισραήλ, με επιθέσεις αυτοκτονίας κατά Ισραηλινών στόχων και όχι μόνο, που ακόμη και ο αραβικός Σύνδεσμος το 2016 την κατατάσσει στις τρομοκρατικές οργανώσεις. Στις 8 Οκτωβρίου 2023 μια μέρα μετά τον σφαγιασμό της Χαμάς, η Χεζμπολάχ εξαπολύει μια τεράστια επίθεση κατά του Ισραήλ με ρουκέτες και πυροβολικό. Το Ισραήλ απαντάει και τον Νοέμβριο του 2024 υποχρεώνεται να υπογράψει συμφωνία κατάπαυσης του πυρός, υποχρεούμενη να αποσυρθεί από το Νότιο Λίβανο εντός 60 ημερών και το Ισραήλ να αποσυρθεί από τον Νότιο Λίβανο. Η πτώση του καθεστώτος του Άσαντ στην Συρία αποδυναμώνει δραματικά το βόρειο μέτωπο των αντιπάλων του Ισραήλ (Χεζμπολάχ, Συρία).
H Χαμάς, μια φανατική και εξτρεμιστική παλαιστινιακή οργάνωση, η οποία μετά το 2007 έχει εγκαθιδρύσει ένα δικτατορικό καθεστώς στην Λωρίδα της Γάζας μετά την νίκη της κατά της Φατάχ (Παλαιστινιακή Ένοπλη Οργάνωση που υποστηρίζεται από την ΟΑΠ), σύμφωνα με την ίδια την Παλαιστινιακή Αρχή (ΟΑΠ). Χρηματοδοτούμενη από το Κατάρ, την Τουρκία, εταιρίες και οικονομικούς ολιγάρχες από αραβική κράτη, αλλά και την Παλαιστινιακή ομογένεια, η οργάνωση έστησε ένα τεράστιο δίκτυο μελών και υποστηρικτών της στην περιοχή και σε όλο τον Κόσμο με σημαντικά ερείσματα και παρουσία σε διεθνείς οργανώσεις. Στην ιδρυτική της διακήρυξη κάνει έκκληση στην καταστροφή του Ισραήλ και την αντικατάστασή του με ένα Παλαιστινιακό Ισλαμικό Κράτος που θα περιλαμβάνει την έκταση του σημερινού Ισραήλ, την Λωρίδα της Γάζας και την Δυτική Όχθη ! Στις 7 Οκτωβρίου 2023, εξαπολύει την “Επιχείρηση Κατακλυσμός του Αλ Ακσά”, με πάνω από 2200 πυραύλους που εξαπολύονται από την Λωρίδα της Γάζας κατά του Ισραήλ και με ένοπλες επιθέσεις εντός των εδαφών του Ισραήλ, σκοτώνοντας αδιακρίτως όποιον έβρισκαν μπροστά τους και απαγάγουν σε ομηρία όσους δεν πέφτουν από τα πυρά τους.
Το Ισραήλ αιφνιδιασμένο ετοιμάζει την απάντηση του. Ως συντεταγμένο Κράτος που υπερασπίζεται τους πολίτες του από τις τρομοκρατικές επιθέσεις, δεν εξαπολύει μια τυφλή επίθεση αντεκδίκησης που θα μπορούσε να ισοπεδώσει την Γάζα, αλλά καλεί τους Παλαιστίνιους να εκκενώσουν τις περιοχές που θα βομβάρδιζε τις υποδομές και τις εγκαταστάσεις της Χαμάς. Από την άλλη πλευρά η Χαμάς υποχρεώνει τους παλαιστίνιους όχι απλά να μην φύγουν, αλλά τους χρησιμοποιεί ως ασπίδες κυριολεκτικά στα Ισραηλινά πυρά. Κάτω από Σχολεία και Νοσοκομείο εγκαθιστά βαρύ οπλισμό και πυραύλους και μέσα από ένα τεράστιο δίκτυο υπόγειων σηράγγων μπορούν να μετακινούνται και να διαφεύγουν τα στελέχη τους και οι ένοπλες ομάδες τους αφού πρώτα σπείρουν τον θάνατο. Δηλαδή δεν πρόκειται για ένα κανονικό στρατό και έναν πόλεμο όπου οι εμπόλεμοι για κάποιους λόγους συγκρούονται αλλά υπάρχουν κάποιοι κανόνες. Εδώ έχουμε μια τρομοκρατική οργάνωση που εμφανίζεται ξαφνικά μέσα στις πόλεις σκοτώνει ισραηλινούς πολίτες ή άλλους πολίτες άλλων χωρών και μετά εξαφανίζεται ή ανατινάζονται οι ίδιοι οι δράστες γιατί δεν έχουν σε ιδιαίτερη εκτίμηση ακόμη και στην ίδια τους τη ζωή. Το Ισραηλινό Κράτος στέλνει τις ένοπλες δυνάμεις να υπερασπιστούν τους πολίτες του και οι στρατιώτες του βρίσκουν μπροστά από τους τρομοκράτες της Χαμάς, τις ανθρώπινες ασπίδες των Παλαιστινίων που τοποθέτησαν η Χαμάς χωρίς βέβαια να τους ρωτήσουν. Γι αυτό και τις τελευταίες ημέρες αυξήθηκαν οι αντιδράσεις και οι διαμαρτυρίες των Παλαιστινίων ενάντια στη Χαμάς, παρά το κλίμα και τις μεθόδους τρομοκρατίας και εξαναγκασμού που ασκεί η οργάνωση αυτή στους απλούς παλαιστίνιους.
Όμως και στον πόλεμο αυτό η Χαμάς ηττήθηκε συντριπτικά παρά τις σημαντικές απώλειες που είχε και το Ισραήλ σε ανθρώπινες ζωές όπως και οι Παλαιστίνιοι απλοί πολίτες. Όχι βεβαία στα νούμερα που λέι η Χαμάς και το υπουργεί οΥγείας της αλλά όταν θα κατακαθήσει ο κουρναιχτός και υπάρξουν επίσημες καταγραφές σίγουρα θα καταγραφούν σημαντικές απώλειες και από τις δύο πλευρές. Η Χαμάς όμως βλέποντας μια συντριπτική ήττα η οποία δεν θα της επιτρέψει να ξανασηκωθεί, έχει ξεσηκώσει ένα παγκόσμιο κίνημα “ειρήνης και άμεσης κατάπαυσης του πυρός” για να μπορέσει να ανασυνταχθεί και άντε από την αρχή. Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι αυτοί οι παγκόσμιοι υποστηρικτές της “ειρήνης και της άμεσης κατάπαυσης του πυρός” δεν καλούν να διαλυθεί η Χαμάς. Γιατί δεν συμφωνούν με αυτό που λέει το Ισραήλ, άμεση κατάπαυση του πυρός με ταυτόχρονη διάλυση της Χαμάς. Γιατί η διάλυση της Χαμάς θα ανοίξει τον δρόμο όχι μόνο για την ειρήνη στην περιοχή αλλά κυρίως στην ίδρυση του Κράτους της Παλαιστίνης με την εγγύηση και του Ισραήλ. Άρα η λύση βρίσκεται στην κατάπαυση του πυρός με την ταυτόχρονη διάλυση της Χαμάς. Όσο δεν το καταλαβαίνει αυτό η δυτική κοινή γνώμη τόσο τα μέτωπα του πολέμου δεν θα κλείνουν οριστικά στην Μέση Ανατολή.
Λίγο πιο κάτω οι Χούθι της Υεμένης μια άλλη φανατική στρατιωτική οργάνωση υποστηριζόμενη και αυτή από το Ιράν με δυνατότητες ενός Κράτους (όχι επίσημου αλλά ουσιαστικά κυριαρχεί στον εμφύλιο της Υεμένης) εξαπολύει συνεχείς πυραυλικές επιθέσεις κατά του Ισραήλ υποστηρίζοντας την αδελφή οργάνωση της Χαμάς, αλλά και με επιθέσεις σε πλοία στην Ερυθρά Θάλασσα με σημαία του Ισραήλ ή Κρατών που έχουν κάποιες σχέσεις με το Ισραήλ. Ο σύγχρονος πόλεμος κατά της Δύσης δια αντιπροσώπων.
Ποια είναι λοιπόν η μεγάλη εικόνα για κάθε πολίτη της Δύσης. Έχουμε από την μια πλευρά ένα μαύρο μέτωπο με τις πιο φανατικές δυνάμεις του Ισλάμ (Ιράν, Χεζμπολάχ, Χαμάς, Χούθι κ.ά.) που θέλουν να εξαφανίσουν στην φάση αυτή ένα λαό που δεν μπόρεσε ούτε ο Χίτλερ να το εξοντώσει και από την άλλη ένα δημοκρατικό δυτικό Κράτος που υπερασπίζεται μόνο του ουσιαστικά την δημοκρατία, την ελευθερία και την ασφάλεια των πολιτών του. Και με μια έννοια φυλάει τις “Θερμοπύλες” του Δυτικού Πολιτισμού από ότι πιο άγριο, φανατικό και εχθρικό προς την Δύση Ισλάμ. Σκεφτείτε για λίγο ότι κάποια στιγμή το Ιράν μπορέσει να ολοκληρώσει το πυρηνικό του πρόγραμμα και κατασκευάσει την ατομική βόμβα, μήπως ανοίξει στην κυριολεξία ο ασκός του Αιόλου χωρίς επιστροφή για την ανθρωπότητα ;
Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι το σχέδιο των δύο Κρατών απορρίφθηκε επανειλημμένα από την αραβική – Παλαιστινιακή πλευρά. Το 1947 προτάθηκε από την Γενική συνέλευση των ηνωμένων Εθνών και απορρίφθηκε από τις Αραβικές Χώρες. Η Παλαιστινιακή ηγεσία της ΟΑΠ έχει δεχθεί την πρόταση των δύο Κρατών αλλά η Χαμάς την απορρίπτει κατηγορηματικά θέτοντας ως στόχο την εξόντωση του Ισραήλ και την δημιουργία ενός Ισλαμικού Χαλιφάτου σε όλη την περιοχή από τον Ιορδάνη έως την θάλασσα. Το 2000 προτάθηκε η λύση των δύο Κρατών από τον ηγέτη του Ισραήλ Εχούντ Μπάρακ και το 2008 από τον ηγέτη Εχούντ Ολμέρτ. Ως και ο Μπενιαμίν Νετανιάχου η δημερινός ηγέτης του Ισραήλ που δέχεται σκληρή κριτική για τον χειρισμό του τωρινού πολέμου από την υπόλοιπη αντιπολίτευση, το 2009 πρότεινε την λύση των δύο Κρατών που απορρίπτουν οι Παλαιστίνιοι. Βέβαια η ιδέα των δύο Κρατών είναι πλέον αρκετή ώριμη για τα Αραβικά Κράτη τα οποία έχουν αναγνωρίσει επίσημα το Ισραήλ. Το μόνο εμπόδιο σήμερα είναι η Χαμάς. Γι αυτό και το κλειδί για την λύση των δύο Κρατών σήμερα είναι η ολοσχερής ήττα και ο αφοπλισμός της Χαμάς.
Οπότε ας σκεφτεί ο κάθε πολίτης της Δύσης ποια πλευρά πρέπει να επιλέξει. Γιατί όλοι θα συμφωνήσουμε για την Ειρήνη, αλλά πως και από ποιο δρόμο θα φτάσουμε σ’ αυτήν, αξίζει να το διερευνήσουμε περισσότερο και όχι να παρασυρθούμε από την προπαγάνδα.
Ναι λοιπόν στην άμεση κατάπαυση του πυρός, όμως με ταυτόχρονο αφοπλισμό της Χαμάς.
26-5-2025
