Όπως όλα
δείχνουν, αλλά και σοβαροί αναλυτές εκτιμούν, η συμφωνία με τους εταίρους και δανειστές έχει κλείσει. Λίγο πάνω,
λίγο κάτω η συμφωνία θα είναι περίπου σαν την πρόταση των δανειστών με λιγότερα
προαπαιτούμενα ίσως ή σαν την πρόταση της ελληνικής Κυβέρνησης με περισσότερα
μέτρα. Η ουσία είναι ότι η συμφωνία είναι στα σκαριά. Μετά τις τόσες καθυστερήσεις,
μάλλον θα είναι μια μεταβατική συμφωνία έως την φθινοπωρινή όπου θα
περιλαμβάνονται και η οριστική διευθέτηση του χρέους, μαζί με το νέο
χρηματοδοτικό πρόγραμμα και ασφαλώς τους νέους όρους. (3ο μνημόνιο
για κάποιους "κακούς" που επιμένουν να μην ξεχνούν βρε παιδί μου και να μας
θυμίζουν ανεπιθύμητες λέξεις. Θα μπορούσαν να την πουν Συμφωνία Ανάπτυξης Νέας
Οικονομίας-ΣΑΝΟ- για παράδειγμα, όπως εύστοχα αποκάλεσε τη νέα συμφωνία ο ΒΒ).
Εκκρεμούν οι επικοινωνικές διαδικασίες και κυρίως το service και
η χώνεψη στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ.
Λέμε
λοιπόν ότι έχει τελειώσει η υπόθεση συμφωνία για τους εξής λόγους. Πρώτον, γιατί οι ηγετικές δυνάμεις της Ευρώπης
δεν θέλουν με τίποτα σ’ αυτή τη φάση, μια αρνητική εξέλιξη για την Ελλάδα (π.χ.
Grexit), να δημιουργήσει συνειρμούς ξηλώματος του
πουλόβερ, ενόψει μάλιστα του δημοψηφίσματος στη Βρετανία. Επίσης για λόγους
προσωπικού γοήτρου η κα Μέρκελ δεν θα ήθελε για κανέναν λόγο να αμαυρώσει την
υστεροφημία της με μια κακή εξέλιξη για την Ελλάδα. Δεύτερον οι αμερικάνοι
πιέζουν με κάθε τρόπο ώστε να υπάρξει λύση για την Ελλάδα, γιατί φοβάται τα
χειρότερα σ’ αυτή τη δύσκολη γωνιά της Ευρώπης, με ανοικτό το Ουκρανικό, με
τους Τζιχαντζιστές νοτιοανατολικότερα να επελαύνουν και με μια Τουρκία του
Ερντογάν απρόβλεπτη και επιρρεπή σε κινήσεις μεγαλοιδεατισμού. Τρίτον οι άλλες
ισχυρές δυνάμεις του Κόσμου (Κίνα, Ρωσία κ.ά.) θέλουν μια στενότερη συνεργασία
με την Ελλάδα, αλλά μια Ελλάδα μέλος της ευρωζώνης και της ΕΕ. Μόνο μια τέτοια
Ελλάδα τους ενδιαφέρει ως πύλη για την είσοδό τους στην Ευρώπη. Μια Ελλάδα έξω
από την Ευρώπη και αποδυναμωμένη δεν ενδιαφέρει αυτές τις δυνάμεις, γι αυτό
είναι ανοησίες όσα “επιχειρήματα” ακούγονται περί εναλλακτικών λύσεων για την
Ελλάδα έξω από το ευρωπαϊκό πλαίσιο. Άρα η συμφωνία είναι επί θύραις και γιατί
το διεθνές περιβάλλον στις συνθήκες της συγκυρίας ευνοεί την Ελλάδα και την
Κυβέρνηση.
Το
πρόβλημα λοιπόν δεν είναι η συμφωνία.
Το μεγάλο πρόβλημα είναι τι κάνουμε μετά τη συμφωνία; Ποια Κυβέρνηση θα
υλοποιήσει αυτή τη συμφωνία ; Ήδη πήραμε μια πρώτη γεύση των αντιδράσεων
(φαρμακεία για την απελευθέρωση της πώλησης των μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων,
τουρισμός κ.ά.). Μπορεί μια Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ να υλοποιήσει μια τέτοια
συμφωνία, έστω και αν πάρει την πλειοψηφία των βουλευτών της συγκυβέρνησης,
δηλαδή έχοντας και την δεδηλωμένη ; Λέμε πολύ ταπεινά ΟΧΙ. Δεν μπορεί η
σημερινή Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ να υλοποιήσει καμιά νέα συμφωνία, όχι για τον
κίνδυνο της απώλειας της δεδηλωμένης, αλλά γιατί καμιά Κυβέρνηση που δεν θα
έχει τη μεγάλη πλειοψηφία και στήριξη των ελληνικών πολιτικών δυνάμεων, δεν
είναι ικανή να προχωρήσει σε τόσο μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που έχει
ανάγκη ο τόπος και που θα περιγράφονται στη νέα συμφωνία. Δέστε τι έγινε με τις
προηγούμενες Κυβερνήσεις μετά το 2010. Πόσα μέτρα και πόσες μεταρρυθμίσεις
έμειναν στα λόγια ή κουτσουρεμένες γιατί πολεμήθηκαν με φανατισμό από την
εκάστοτε αντιπολίτευση. Τα πρώτα δείγματα γραφής τα είδαμε με τη Νέα
Δημοκρατία, που ήδη άρχισε να ξαναθυμάται τα “Ζάππεια” και την αντιμνημονιακή
αντίσταση. Λέμε λοιπόν απλά και καθαρά. Μόνο μια Κυβέρνηση που θα στηρίζεται
από όλες τις φιλευρωπαϊκές δυνάμεις μπορεί να υλοποιήσει μια δύσκολη και
επώδυνη συμφωνία. Αναγκαία όμως για τη χώρα και το ευρωπαϊκό της μέλλον. Για
ένα συγκεκριμένο μεταβατικό διάστημα που θα απαιτηθεί η υλοποίηση της τελικής
συμφνίας και η διευθέτηση του χρέους της χώρας. Στο τέλος αυτής της μεταβατικής
φάσης, ο στόχος της οποίας θα είναι η υλοποίηση των αλλαγών και η έξοδος της
χώρας στις αγορές, θα πάμε για εκλογές, όπου θα αναμετρηθούν και οι νέες
πολιτικές δυνάμεις, που θα έχουν ανασυγκροτηθεί στα νέα πολιτικά δεδομένα που
θα ορίζουν η μεταμνημονιακή εποχή.
Κάποιοι προτείνουν
τις άμεσες εκλογές ως λύση. Όμως
αλήθεια νέες εκλογές πέντε ή έξι μήνες μετά από τις τελευταίες τι θα προσφέρουν στη
χώρα ; Πόσο θα αλλάξουν το πολιτικό σκηνικό ; Και τι ακριβώς θα εξυπηρετήσουν ;
Ποιο διακύβευμα θα επιλύσουν ; Το ερώτημα μέσα ή έξω από το ευρώ έχει επιλυθεί
από τις προηγούμενες εκλογές. Και μάλιστα έχει απαντηθεί με μεγάλη πλειοψηφία.
Νέες εκλογές ενδεχομένως να ενισχύσουν περαιτέρω το ΣΥΡΙΖΑ. Να την κάνει όμως
τι ακριβώς αυτή την ενίσχυση ; Για να υπογράψει μόνος του τη νέα συμφωνία και
τα νέα επώδυνα μέτρα ; Δεν βλέπει από το πρόσφατο παρελθόν ότι όσοι επέλεξαν να
αντιμετωπίσουν παρόμοια θέματα μόνοι τους, τους κατάπιε η ιστορία, παρόλο που
ενδεχομένως να είχαν δίκιο ; Το μόνο που ίσως επιλύουν οι νέες εκλογές, είναι η
αλλαγή του εσωτερικού συσχετισμού των κοινοβουλευτικών δυνάμεων στο ΣΥΡΙΖΑ, εάν
η ηγεσία του εκτιμά ότι η σημερινή κατάσταση δεν την βολεύει. Είναι όμως υπεύθυνη
στάση μια τέτοια μεθόδευση; Στο όνομα κάποιων αλλαγών στους εσωτερικούς
κομματικούς συσχετισμούς στο ΣΥΡΙΖΑ, θα βάλουμε σε περιπέτειες τη χώρα ; Γιατί
εκλογές με μια συμφωνία ανοικτή, κανένα καλό δεν προοιωνίζεται για την
οικονομία κυρίως, αλλά και γενικά για τη πορεία της χώρας.
Συμπερασματικά
η πρότασή μας. Με πρωτοβουλία της σημερινής Κυβέρνησης και με θεματοφύλακα τον
Πρόεδρο της Δημοκρατίας και το Συμβούλιο Αρχηγών, σχηματίζεται νέα Κυβέρνηση με
νέα πρόσωπα εθνικά καταξιωμένα και με πυρήνα των προγραμματικών δηλώσεων τη νέα
συμφωνία με τους εταίρους μας. Και αν κάποιες δυνάμεις δεν επιθυμούν μια τέτοια
λύση ας μην συμμετέχουν στη νέα Κυβέρνηση ή ας την στηρίξουν χωρίς συμμετοχή ή
ας την ανεχτούν απλά. Ας αφήσουν όμως τις υπόλοιπες να κάνουν το εθνικό τους
χρέος. Μόνο έτσι διασφαλίζεται όχι μόνο η υπερψήφιση της νέας συμφωνίας, αλλά
κυρίως η υλοποίησή της και η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.
7-6-2015
Κώστας Χαϊνάς
